SON OYUN BÖLÜM-11/ ‘’ BEN ÖLDÜKTEN SONRA SEN’’

• 19 Nisan 2019 Cuma 22:23:31

SON OYUN BÖLÜM-11
‘’ BEN ÖLDÜKTEN SONRA SEN’’

Hastaneden geldikten sonra, birkaç saatlik uyku eski halime dönmemi sağladı. Dün gece ölümle cebelleşen Başak gitmiş yerine eski Başak gelmişti. Gece yarısı evden ayrıldık. Naz abla Bayrampaşa’da oturuyordu. Evden içeri girdiğimizde çocuklar derin bir uykudaydı. Eşiyle tanıştım. Sabah kahvaltıda ikizlerle tanıştım Küçük olanın adı Sude, büyüğünün adı ise Busel. Busel kardeşinden on dakika daha büyükmüş. İşin daha da garibi, Sude Busel’e abla diye hitap ediyor. En küçükleri erkek çocuğu adı ise çok anlamlı, Onur. Çocukları servise verdikten sonra, Naz abla,
‘’ Bir kahve iyi gider Başak. Kahveyi nasıl içersin?’’
‘’ Orta şekerli olsun abla.’’
Kahvelerimizi içerken bugünkü programımızı da yapmaya başladık.
Başak,
‘’ Bugün ne yapacağız abla?’’
‘’ Öğlene kadar mutfakta oyalanırız. Öğleden sonra, sinemaya gideriz. Akşamda, yok onu söylemeyeceğim sürpriz olsun.’’
Bizim evde bu güne kadar mutfağa girdiğim söylenemez, ama Naz abla ile mutfak zevkini yaşadım. Benim için çok güzel bir deneyim oldu. Akşam yemeğini hazırladık, üstelik tarifini bile verdi. Saat beşe doğru evden çıktık. Önce sinemaya gittik. Çok güzel komedi bir film oynuyordu. Sinema çıkışı Naz abla,
‘’ Hadi Başak davran şimdi Sultanahmet’e gidiyoruz.’’
‘’ Sürpriz Sultanahmet’mi Naz abla?’’
‘’ Hayır, önce kafede bir şeyler atıştırırız. Sonra da Eminönü’ne ineriz. Daha sonrada asıl hedefimize yöneliriz.’’
Sultanahmet’te daha evvel gittiğimiz kafeye girdik. İyice açlığımızı giderdikten sonra, ağır, ağır Eminönü’ne doğru yokuşu inmeye başladık. Bu arada hava henüz kararmadığı için Gülhane Parkına da uğradık. Geri dönüşümüzde saat neredeyse sekiz buçuğa geliyordu. Ablamın dediğine göre Ebu Suud Efendi Konağının önünde durduk. Naz ablam,
‘’Evet, Başakçığım son durağımız burası. Seni, benim çok sevdiğim bir gösteriye getirdim. Modern dans. İnan sende en az benim kadar seveceksin.’’
Gösteri saat dokuzda başlayacaktı, biletlerimizi gösterip salona geçtik.
Salondan içeri girince, şaşırmadım dersem yalan olur. Koca salonda seyircilerin oturacağı yerler salonun ortasında. Gösteri başladı. Çok güzel de gidiyordu, ama oyunculardan biri çok dikkatimi çekti. Esmer uzun boylu, uzun saçlı, sempatik ve yüzündeki gülümseme gösteri boyunca yüzünden eksilmedi. Ama daha da tuhafı ben bu kızı tanıyordum, yalnız nereden onu bir türlü çıkaramadım.
Başak,
‘’ Naz abla, sen beni buraya özellikle mi getirdin? Yoksa tesadüfen mi geldik?’’
‘’ Yok, Başakçığım ben modern dansları sevdiğim için seni buraya getirdim. Senin de seveceğini umut ettim. Ne oldu bir şey mi var?’’
‘’ Şu kızı görüyor musun? Ben onu bir yerden tanıyorum ama çıkaramıyorum. Gösteriden sonra beni o kızla tanıştırır mısın?’’
‘’ Şimdi anın tadını çıkar, gösteri bitsin bir çaresine bakarız.
Oyun sona erdikten sonra, bin bir rica minnet soyunma odasına girebilmek için izin aldık. Soyunma odasının önünde beklemeye başladık. Sanatçılar yavaş, yavaş çıkmaya başladılar. Biraz sonra beklediğimiz kız çocuğu annesi olduğunu tahmin ettiğim bir kadınla beraber kapıda göründü. Tam yanımızdan geçerken, Naz Abla,
‘’ Affedersiniz bize birkaç dakikanızı ayırabilir misiniz?’’
‘’ Tabii, buyurun ne öğrenmek istiyorsunuz?’’
‘’ Adım Naz, arkadaşımın adı da başak. Arkadaşım sizinle konuşmak istiyor.’’
‘’ Tabii konuşabiliriz ama acele edeli, yoksa eve geç kalacağız. Pardon benim adım Sibel Kızımın ise Serpil. Başak benden öğrenmek istediğin şey nedir?’’
Başak,
‘’ İnşallah yanlış bir şey yapmıyorumdur. Bu gösteriye Naz ablamın ısrarı ile geldim. Oyun esnasında kızınızı görür görmez yakınlık hissettim. Öyle sıradan bir yakınlık değil, sanki kaybettiğim bir akrabamı, hatta yakınımı görmüş gibi oldum. Dayanamadım kızınızla tanışmak istedim. Eğer yanlış bir şey yaptıysam şimdiden özür dilerim.
Sibel Hanım,
‘’ Tabii sorabilirsiniz?’’
‘’ Siz hiç Güngören semtinde oturdunuz mu? Orada eskiden bir kireç ocağı varmış.’’
Sibel Hanım,
‘’ Çok tuhaf siz nereden biliyorsunuz?’’
Başak,
‘’ Uzun hikâye rica etsem bana telefon numaranızı verebilir misiniz?’’
Sibel Hanım uzun, uzun düşündükten sonra, telefon numarasını verdi. İyi geceler diledikten sonra yanımızdan ayrıldı. Benim ise sevinçten içim içime sığmıyordu. Nihayet bir iz yakalamıştık.
Başak,
‘’ Abla senden Allah razı olsun. Müthiş bir iz yakaladık. Artık onunla yüzleşebileceğim.’’

2

‘’ Eee Başak, sen farkında değilsin ama çok önemli bir şeye tanık oldun. Artık bana çok daha yakınsın. Artık tek bedende iki kişiyiz. Başak ve ben, ben kim miyim? Buda bulmacanın bir parçası. Çalıştır kafanı bu gece gittiğiniz gösterideki kız çocuğu var ya, hani kalben yakınlık duyduğun. Benim sağlığımda görmek kısmet olmayan torunum annesi de öz kızım. Bana bir adım daha yaklaşmak istiyorsan bulmacanın cevabı da onlarda. Sen akıllı bir kızsın. Her halde beni hayal kırıklığına uğratmak istemezsin. Benden korkma sana zarar vermem söz konusu bile olmaz. Bir de şunu bilmeni isterim aldığın telefon numarasına güvenme. Yanlış numara verdi kızım bunun farkında bile değil. Bir şey söylemeyecek misin?’’
Başak,
‘’ Kimsin sen? Adın ne? Niçin benimle uğraşıyorsun?’’
‘’ Ben senim Başak, senin sayende ikinci hayatımı yaşıyorum. Aklın varsa sen de benim sayemde ikinci hayatının tadını çıkar.’’
Sabah uyanır uyanmaz Naz ablamdan kâğıt kalem alarak gece yaşadıklarımı yazdım. Ve gece uykumda ilk defa benimle temas kurduğunu çok sonra fark ettim.