- 683 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
BENİM ANAM HEP AĞLARDI
Benim anam hep ağlardı
Kardeşine ağlardı
Yemen çöllerinde kalmıştı
Gencecik İdris dayı
Anam ağlardı ona
Benim anam hep ağlardı
Babama ağlardı
Bir kaltak getirmişti anamın üstüne babam
Üç çocuklu eve
Ayyaşlığa vurmuştu sonra
O benim umacımdı
Öldü çıldırarak
Anam ona ağlardı
Benin anam hep ağlardı
Ağabeyime ağlardı
Gitmişti çok uzaklara ağabeyim on iki yaşında
Parasız bir yatılı okula
On iki yaşında kış ortasında geçmişti Ziganaları
Anam ona ağlardı
Kapımızı postacı çalsa ne zaman
Mektup gelse ne zaman ağabeyimden
Ne zaman mektup yazsak biz ağabeyime
Türkülü manili
Anam ağlardı
Benin anam hep ağlardı
Bana ağlardı
Ben giderdim okula çok sabah harçlıksız
O da ağlardı bana
Benin anam hep ağlardı
Ablama ağlardı
Girmişti ablam dikimevine
Ağırına gitmişti anamın
Anam ona ağlardı
Benin anam hep ağlardı
Evimize yılda iki lira getiren
Bir erik ağacımız vardı
Kurudu
Anam ona ağlardı
Benin anam hep ağlardı
Ekmek kırıntıları atardı
Karda seken serçelere
Ve ağlardı
Ezanı duyardı
Ve ağlardı
Çiçekleri sulardı
Ve ağlardı
Benin anam hep ağlardı
Ablam bir gün gelin oldu gitti
Benim de bir gün mahpushaneye düştü yolum
Anam ne zaman kurtulmuştu ağlamaktan
Unuttum
Yoksa benim anam hiç mi yaşamadı
Öyleyse bu akan ne Parmaklarımın ucundan
Bu akan
Gözyaşı mı
Yoksa kan mı?.. ’
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.