364 gun görmezden geldiklerinize martin sekizi ne yapsın?

• 8 Mart 2018 Perşembe 02:27:04

Güzel şeyler ve süslü cümleler karalamak istemiyorum. Yirmidört saatlik bir saygı duruşu, göstermelik bir anma töreni istemiyorum. Istemiyoruz.Bundan daha samimiyetsiz bir şey olamaz zaten.İnsanlık, farkındalık, adâlet istiyoruz.Bir gün değil, HER GÜN! Adet sancısıyla başlar önce, yuvarlak hatlarını suçmuş gibi taşırsın, gezmenin adı "fink atmak", gece dışarı çıkmanın adı "aranmak" olur. Tecavüzcünle evlenmek zorunda kalırsın, çünkü "namus" bir tek sende vardır. Ya birinin kızı, ya kardeşi, ya karısı ya da annesi olursun. Bu kimliklerden senin sen olabilme vaktin bazen hiç gelmez. Kadınsan hep birileri sana bir kalıp uzatır, çünkü “yerin belli"dir. Kadının güzelliği ile güçlülüğü birleşince korkarlar ondan. Kocasından dayak yiyen bir kadın, beş dakika sonra bebeğini uyuturken, sesi hiç titremeden ninni söyleyebilir. Ya da emzirirken bütçe raporu hazırlayabilir. Ütü yaparken yarının yemeğini düşünüp, evdeki malzemeleri, alınacakları ve artan parayla görümcesinin nişanında giyineceği elbisenin modelini ve fiyatını hesaplayabilir. Öğlen salatayla doyup akşam toplantılarına kadar topuklu ayakkabılarla ayakta durabilir. Kıytırık bir maaşla üç çocuk büyütebilir. Bir top kumaşla hem perde, hem entari hem de masa örtüsü dikebilir. Yirmidört saat süren bir mesaide, beş dakika sigara molası verirken, duman altında bütün duygularını, yorgunluklarını, akciğerine dolan bir âh ile resetleyebilir. Tüm gece ağladıktan sonra ertesi sabah şarkılar söyleyip gülücükler saçabilir... Hayatla dalga geçerek taşırız biz bu yükü. Kimimiz seve seve, kimimiz ağlaya ağlaya, kimimiz susa susa, kimimiz de küfrede ede taşır bu çileyi, ama illaki taşır! Farkındalık istiyoruz. Hamile ablanın merdiven silişine, oğlunun şehit haberini aldığında yüzünde hiç bir mimik oynamadan, kaskatı kesilen annenin, içinde kopan çığlıklarına, ondördünde zorla evlendirilip gerdek adına tecavüze uğrayan fidanın şişen göbeğine rağmen yediği dayağa, onca işkenceye rağmen dudağının kenarından âh ile kıvrılan tebessümüne... Kardeşleri, abileri okula giderken elinde süpürgeyle onları uğurlayan köylü kızına. "Annesinin bir tanesini hor görmesinler" ezgileri ile başka şehirlere, ülkelere ugurlanan gelinlere ve onların hasret ve çile dolu hikayelerine. Farkındalık istiyoruz 364 gun görmezden geldiklerinize martin sekizi ne yapsın Allah aşkına? Bir gün kadınlar günü diğer gunler erkekler gunu mu? İnsanlar gunu nerede? İnsanlar günü olmayi becerememiş bir gün bizi defalarca gerilere atan bir gündür. Önce insanlik, sonra farkindalik ve adalet istiyoruz Bir gün degil her gün. Eşiz anneyiz ve halkın bel kemiğiyiz. Her birimiz çelikten birer halkayız ve sağlam bir zincir gibi tutup koruyoruz koca dünyadaki insanlıgı. Bizi kırmayın. Dagılırsınız...