HAFİF BİR SANCI

• 6 Eylül 2017 Çarşamba 18:30:35

Uçmak, kuşlar için özgürlüktür. Göğün mavisinde doya doya kanat çırpmak, daldan dala konup kalkmaktır kuşların özgürlüğü. Siz, yuvasında kanat çırpıp da uçmayan kuş gördünüz mü? Birkaç çırpınıştan sonra uçmaktan vazgeçip yuvasına konan kuşları… Bir kanadında uçma içgüdüsü, diğer kanadında yuvayı terk etme korkusu. Bir kuşun yuvasında kanat çırpıp da uçmaması, korkunun içgüdüye galebe gelmesinin sonucu olsa gerek. Özellikle yavrusu, yumurtası yuvada olan kuşlar yapar bunu; gözü gibi koruduğu bir şeyden vazgeçememek… Ozan Mahzuni Şerif’in “Kondum kondum uçamadım,” dizesi, hep böyle bir devinimi canlandırır gözümde; konup konup uçamamak, gitmek isteyip de gidememek, bir şeylerden vazgeçememek…
Tahsin Yücel’in bir yazısında okumuştum: “Anam bazen ‘gök delinse de bir nefes alsam derdi,” diyor. Bunalımın, sıkılmanın sonucunda bir patlama cümlesi bu… İnsanların bulunduğu köyde, şehirde bunaldığı, sıkıldığı, “buradan gitsem de bir nefes alsam!” dediği anlar olur, ama gidemez. Tıpkı yuvasında kanat çırpıp da uçmayan kuşlar gibi uçmakla uçmamak, gitmekle gitmemek arası ikilemler yaşanır. Niçin? Geride bırakmaya kıyamadığı, vazgeçemediği değerler vardır da ondan. Başta ailesi, yakınları, doğup büyüdüğü sokaklar, gençliğini tükettiği caddeler, dili, kültürü vb… Kolay mı bunlardan vazgeçmek? İşte, doğup büyüdüğü yerden ayrılıp başka yerlere göç edenlerin sık sık memleketini ziyaret etmesi böyle bir çırpınışın sonucudur; bir şeylerden vazgeçememek…
Geride bıraktığımız Ağustos’un son günleri… Eskişehir yönünden Ankara’ya doğru uçuyoruz. Yüzlerce araba gelip geçiyor yanımızdan. Bunların hiçbirisi dikkatimizi çekmiyorken ansızın 46 E… plakalı bir otomobil ilişti gözüme. Benden önce eşim bağırdı, “Aha Elbistan!..” heyecanlanmadım desem yalan olur. Bir biz onu, bir o bizi sollayıp durduk, tanımadığımız halde selamlaştık. Şairin, “İlk önce kımıldar hafif bir sancı” dediği gibi, içimde ince, hafif bir sancı kımıldadı. Biraz özlem, biraz burukluk, biraz gurbet sancısıydı bu… Şu dörtlüğü anımsadım:

Garibim, her taraf bana yabancı,
Dertliyim çekinme, doldur be hancı!
İlk önce kımıldar hafif bir sancı,
Ayrılık sonradan kor yavaş yavaş...

Gelmek bir sancı, gitmek bir sancı.

06 Eylül 2017