BİR GÖLGELİK AŞK(8)

• 7 Ağustos 2017 Pazartesi 12:29:15

Her birimiz derdimizi gizleyen maskelerle geziyoruz.Altında ne var sadece biz biliyoruz. Bir tebessüm maskesiyle gizlediğimizi zannedip kalbimizdeki acıyı bastırmaya çalışıyoruz. Sen gidince suların çekilmesiyle denizden arta kalanlar gibi,bana da ıssız bir şehir kaldı. Şehrin onca kalabalığı,gürültüsü,trafiği senin yüzündenmiş. Sokaklar bomboş,kalbim cami duvarına terkedilmiş bir çocuk gibi.Sensizde büyür bu çocuk başka bir kalbe aşk der sen zannederek,ama sen nasıl yaşarsın?Bir kıvılcım düşmezmi yüreğine ve o bir kalp yangını olmaz mı. Hiç farketmez artık,ben alıştım kaldırım aşklarına. Ne ben artık seni arıyorum ne de sen sararsın beni. Son bir kez göğsüne yaslanıp kokunu da içime çekip,biraz uyumak isterdim anne kucağı gibi. Daha bir hırçın yaşıyorum senden sonra. Akşamları geç yatıyorum ,sigarayı daha çok içiyorum ,saçım sakalım birbirine karıştı ciddiye almıyorum hiçbirşeyi eskisi gibi. Yazmaya gayret ediyorum sanki sana söylüyormuşçasına. Ve her gece istanbulu şahit tutuyorum kendime,belki bir sabah güneşi doğurur üzerime.