Kaç gündür bir gömleği dikip bitiremedim. Tek işim değil tabii..yoksa o denli yavaş bir terzi değilim.
İlk gün gömleğin kalıbını çıkardım. İkinci gün kestim derken böyle uzadı. Elimde çok gördüğüm için
gömlek bitmeden gömlekten bıktım. Neyse konum bu değil. Önceki gün annemin evinin dip odasında
duran biraz loş odada annemin yıllanmış makinasında gömleği dikerken karşımdaki somyanın üstünde
eski nüfuz cüzdanı sandığım şeyi gördüm. Benim çoktandır kaybettiğim nüfus cüzdanımdır belki diye
uzanıp aldım. Elime alıp okuduğumda bunun annemlerin evlenme cüzdanı olduğunu gördüm. Bu eski
hatırayı sayfa sayfa açıp okudum. Daha ilk sayfada resmen ağzım açık kaldı. İlk sayfada annemle
babamın kimlikleri yazıyordu. Önce babama ayırdıkları bölümü okudum. Babamın adı soyadı, işi. işte
burası çok önemli işi memur, doğru. Her şey tamam. Anne adı..Daha sonra annemin kimlik bölümüne
geçtim. Adı kızlık soyadı doğru. İşi bölümüne gelince durakladım. Aklımın almadığı bir şey yazıyordu.
İşi: Kadın.. Evlendikleri tarih 1951. Tekrar okudum. İşi: Kadın. Yazı babamın yazısı. Babam belediye
memuruydu. Sanıyorum o zamanlarda nikâh kıyıyordu. Kendi evlenme cüzdanını da kendisi yazmış.
Nikâhı kıyan ise memur arkadaşı Mehmet Özbek.

Evlenme cüzdanları şimdi nasıl bilmiyorum. İnceledim. Sözde anneme verilen eşyalar,takılar yazılmış
ir sayfaya. Yastık, yorgan, halı ve takılar. Bir kaç beşibirlik, bir bilezik, küpe gibi. Anneme verildiği
şahitlerin de imzasıyla iyice belirlenmiş. Aynı adeti ben evlenirken de yapmışlardı.Tabii bu verilenler
sadece bu defterde gerçekmiş gibi görünecekti. Her kadına yapıldığı gibi borç var falan, filân diyerek
kadının elinden alınacaktı. Benim gibi eşinden ayrılmaya kalkan olunca zerre bir şey almasına izin
verilmeyecekti. Ancak ne kaçırabilirsen o senindi. Ben de böyle yaptım. Annem ise babamın elinden
takılarını aldığını üzülerek, kızarak anlatırdı. Yorganı ise halamınmış. Düğünden sonra gelip almış.

Aslında bu toplumda hiç yadırgamamam gerekir ama kadının işi bölümünde kadın yazmasını içerleye
içerleye düşünüyorum. Bunu düşünen babam beni bir iş sahibi yapar mıydı. Annesinin adını verdiği
kızını yüksek okullarda okutur muydu? Elbette hayır. İşi: Kadın.. Kadın düpedüz erkeğin kölesi olur
demek bu. Kadın ne yapacak çalışmayı- çalışma derken ev dam bahçe tarla işini kastetmiyorum.Öyle
afedersiniz atı kaşı, boku taşı işleri kadına.. Öyle de oldu. Annem de ben de aynı kaderi yaşadık.
Ben kendi çaba ve uğraşlarımla bu durumdan kurtulmayı biraz başardım. Başaramayan kadınları
düşünüyorum. İşi sadece kadın, kadınlık olan kadınları. O hiç özgür olamayan..