kartal günlüğümden 000 01

• 24 Nisan 2017 Pazartesi 16:01:54

KARTAL GÜNLÜĞÜMDEN
000 1

RUH HALİ!!!!!!

Hüzün kokusu var bugün bende, sakın gelmeyin üstüme. Kimsenin konuşmadığı, bir dil gibiyim, Kimsenin inanmadığı, bir deli,Yazanın bile, okumadığı bir kitap, Hiç çalmayan, bir şarkı
Hiç sorulmayan, bir soru gibiyim Hüzün kokusu var bugün bende, sakın gelmeyin üstüme. Dem tutmuş Efkarım, dumanı üstünde tadılmamış acılarım vadeniz aynı deniz ama herkesin çırpınışı yüzüşü farklı,r. Daha kaç hayal kırıklığı toplayacağım düş bahçemde, daha kaç gözyaşı dökeceğim yağmur niyetine, inziva mevsimi geldi mevsim yine nisan
Kalabalıklar içinde, varım ama, yok gibiyim Dem tutmuş efkarım, dumanı üstünde acılarım var. Daha kaç hayal kırıklığı toplayacağım düş bahçemde, daha kaç gözyaşı dökeceğim Siz bilmezsiniz bayım, bazı geceler yatağın köşesine kıvrılarak uyumaya çalışırken yastığın gözyaşlarıma sırdaşlığı var. Her suskunluğumda, peki dediğimde içimde kıyametler koparmıştım. Yürek heybemde hayallerimin enkazı, kırık kelebek kanatları, güzelliğimi mutlulukla takas etmek isterdim mesela.Ya da ne bileyim, duvarlarda sessiz çığlıklarımın sesiz yankısı, güçlü görünüşümde gözlerim sığınacaklarımızdan sevgi dilencisi olmuş,Siz bilmezsiniz bayım, neren bileceksiniz...
Söylemedim ki...Ben her zaman açık olmaktan yana oldum, kaybetsem bile.
Eğip bükmeden dolambaçlı yollara girmeden, ne düşünüyorsam onu söyledim; karşımdakinin "ne demek istediğimi" anlamasını beklemeden.
Kırılabilirim, kırabilirdim de ama olsun, ben hep içim dışım bir oldum. neyse oydum yağmur niyetine, inziva ayı nisan yine geldi müsaadenizle ...
kayalar sessizliğimin şiddetinden paramparça oluyor. tüm edep zincirleri koparken yüreğim yağmur yerine dönüyor ; bağlılıklar, dostluklar, yeminler....kısacası yaşamdaki birçok şey o an karanlıklaşıyor öfke kontrolsüz bir güç olup umut öfkenizi kontrol etmekte zorlanıyor
sabır umudumu desteklerken bir kıyı şehrinde yalnız doğa ile baş başa olduğunuz düşünüyorum , eğer ayakta isem hemen oturuyorum , oturuyorsam kalkıyorum estağfurullah deyip bir adım ilerisini düşünüyorum,
orada esen rüzgarın sesini hissediyorum, denizi maviliğinde seçilemeyeceksiniz hayallerimle baş başa bir an nostaljik eski bir şarkıyı mırıldanıyor deniz:,içinde bulunduğum o dar sokak ve bütün yollar aromaya değil ; "unutmayalım ki geçse de yolumuz engeli bir patika yollardan ,umut denizlerine çıkıyor..."
Ayaz oluyor, kırağı vuruyor, çöl kavuruyor, soğuk donduruyor,yürüye yürüye gitmeyeceğimize göre mezara, düşe kalka, üşüye üşüye iste sekte isteme sekte seve seve dört kişinin omuzunda gideceğiz gerçekle yüzleşiyorum ve o an sadece yaşadıklarımız yaşadıklarımız bizimle gelecek gerisi teferruat olarak kaldığı bir tokat gibi hissederken ,, Rabbın kalbimize koyduğu yaşama sevincimiz tebessümdür, bilip buna inanırım her şey ona mahsustur var edende yok edende sadece Allah tır.,Allah’ım tüm zorluk ve rağmen yaşama sevinç i ver diye dua edip geldiğim istikamete dogru yol alıyorum ,akşamın serinliğinde....