KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1645 Okunma
- 17 Yorum
- 4 Beğeni
Hadi Bana Yardım Et Anne
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Gözlerimi araladığımda ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Kalabalık bir yerde olduğumu anlamıştım; ama neresiydi, nasıl gelmiştim bilmiyordum. Göz kapaklarım kurşun gibi ağırlaşmıştı ve istesem de açılmıyordu. Ellerimle gözlerimi aralamak istedim. Kolumu kıpırdatamadığımı fark ettim. Anlayamıyor, kulağıma gelen sesleri anlamlandıramıyordum.
Bu durumda ne kadar kaldığımı bilmiyorum. Uyuyarak mı yoksa baygın mı geçmişti zaman? Hiç farkında değildim; ama artık işittiğim sesler biraz daha net gelmeye başlamıştı. En azından yanımda kimin var olduğunu fark ediyordum.
-Sanki az önce gözlerini açar gibi oldu!
Annemin sesiydi bu… “Çok şükür annem burada” diye sevindim o an. Gözlerimi bir kez daha açmaya zorladım; başardım bu kez. Büyük bir endişeyle bana bakıyordu, var oluşuma sebep anacığım. Gözlerim gözleri ile buluştuğu anda, ilk defa bir insanın gözyaşlarının içine aktığını gördüm. Ne olmuştu da annem böyle ağlıyordu ki? Kendime sorduğum bu sorulara kimse cevap vermedi elbette. Bir kez daha gayretle gözümü açtığımda, kaldığımız odada ışıkların yandığını gördüm. Anladım ki epey vakit geçmişti.
Artık kendimi daha iyi hissediyordum. Annem yanımda, gözlerini bana dikmiş; yarı endişeli, yarı sevinçli ışıldayan gözleriyle bana bakıyordu. Bir şeyler sormak istedim; ama sesim çıkmadı. Bir hemşire geldi o an. “Dudaklarını pamukla ıslatın arada” dedi anneme.
Islak pamuk dudaklarıma iyi gelmiş, ağzıma birkaç damla su girmesine sebep olmuştu.
-Ne oldu bana anne?
Fısıldar gibi sormuştum. Şaşkın gözlerle sordu:
-Hatırlamıyor musun?
-Hayır…
-Kaza geçirdin kızım!
O an bir film gibi geçti her şey gözlerimin önünden. Çocukları almak için okula gidiyordum ve yağmur yeni başlamıştı. Yolun bu kadar kaygan, belediye otobüsünün hızının da o kadar hızlı olacağını hesaba katmadan, yeşil ışığın son saniyelerinde geçmiştim. Sonrasında müthiş yoğunlukta sesler ve gözümü hastane odasında açışım… Nasıl getirildiğimi hatırlamıyordum bile.
Acı dolu birkaç gün sonra taburcu oldum. Yardımsız hiçbir şeyin üstesinden gelebilecek durumda değildim. Üstelik çocuklarım ilkokul çağındaydı ve birçok şeye ihtiyaçları vardı. Annem hep yanımdaydı. Her an, her dakika bir şeyler için onu yanıma çağırıyor, yardım istiyordum.
Ayağımdaki kırığın düzelmesi zaman aldı biraz; ama annem hep yanımdaydı ve her işin üstesinde geliyordu. Evimdeki yapılacak her şeyi yoluna koydu.
İnsan hastayken yapacak çok fazla şey olmadığı için sanırım, çok şey düşünüyor. Özellikle de geçmiş sürekli gözünün önünde oluyor. Yaşım kaç olursa olsun hep anneme muhtaç kalmışım. Doğurmuş, büyütmüş, okutmuş, evlendirmiş… Torunları olurken de, büyütürken de hep aynı sözü söylemiş; “Hadi bana yardım et anne!” demişim. Sanki annem hep benim tekelimde, sadece bana ait gibi düşünmüşüm.
Aradan uzun yıllar geçmişti. Sabah telefon sesiyle uyandım. Birden endişelendiğimi hissettim. Annemdi ve hiç bu kadar erken aramazdı. İçimden dua ederek “Alo” diyebildim. Sesi çok kısık geliyordu.
-Düştüm kızım! Gelmen gerek…
-Hiç kıpırdama hemen geliyorum anne.
Evine gittiğimde ağlıyor, çok acı çekiyordu. Toparlanmasına yardımcı oldum.
-Belim çok kötü! Krem sür, beni yatır!
-Yerinden kıpırdayamazsın, şu an krem sürmek ne derece uygun bilemiyorum. Bana birkaç dakika ver; ne yapacağımı düşüneyim.
Önce kardeşlerimi, sonra ambulansı arayıp yönlendirdim.
Hastaneye vardığımızda endişeli gözlerle bana bakıyordu. Ellerimiz sıkı sıkı birbirine kenetlenmişti. Bir sürü tetkik, röntgen, tomografi, MR sonucunda doktor beni yanına çağırarak durumu anlattı.
-Düşme sonucu bel kemiğinde bir kırık oluşmuş. Şu an için müdahale şansı olmayan bir kırık bu. Sert zemin üzerine uzun bir süre yatırılarak, ameliyat olmadan, kırık kemiğin iyileşme şansı var. Çok iyi bakım gerekir.
Şükrettim yüce Mevla’mın bana annemi bağışladığına. Uzun bir ambulans yolculuğundan sonra evime geldik. İlk günler çok ağrısı vardı. O her gözyaşı döktüğünde, ben de sessizce ağlıyordum. Zamanla ağrılar azaldı; ama yatağa bağımlı olmak, annem gibi günü hızlı geçen biri için yatakta kalmak çok zordu. Hayata küsmeye başladı bir anda. Eskisi gibi yemiyor, konuşmuyor, çok sevdiği bulmacalarını çözemiyordu. Bunların geçeceğini söylesem de inandıramıyordum.
Çok sevdiği bir yemeği, “Umarım yer” düşüncesiyle büyük bir istekle yaptım. Tepsiye koyup yanına oturdum. Uzun uzun bakıştık. Onun gözlerinde yılgınlık, benimse artık bundan sonrasının daha iyi olacağının umudu vardı. Uzun yıllar önce, geçirdiğim kaza sonrası kendisine ne kadar çok ihtiyacım olduğunu ve o zaman sürekli söylediğim şeyin hala aklımda olduğunu ve ne olursa olsun beni asla bırakmamasını söyledim.
-Ne söylemiştin bana?
Soruyu sorarken elleri tabağın yanında duran kaşığa uzanmıştı.
-Bana yardım et anne. Lütfen bir kez daha bana yardım et… Beni sensiz bırakma…
Gülhun ERTİLAV
YORUMLAR
su_misali(Gülhun Ertilav)
çok geçmiş olsun hocam
değerli yorumunuza teşekkürlerimle
saygılar
Bir ay içerisinde dört kez onu kaybetme noktasından döndürdü Rabbim ki süreç çok sıkıntılı idi ve uzun süre hastanede kaldı. Bu vesile ile şükür dolu yüreğim ve her şeyin ne kadar anlamsız olduğu gerçeği ile yüz yüze geldim aslında çok şey öğrendim bu zor süreç zarfında.
Süreya'nın çok sevdiğim o şiirini duyumsatan annemin bana sunumu ki kaç kez doğduğumu ben bile bilmiyorum.
Her anne gerçekten de çok özel bu bağlamda Rabbim onları ayırmasın bizlerden ve ebediyete intikal eden anne ve babaların mekanı cennet olsun İnşallah.
Dışarıdan bakan insanların çok farklı telaffuzuna tanık olmak olası daha doğrusu şahit oldum sayısız kere ve insanların duyguları çarçur ettiğini görmek yıkıcı da.
Yine de dünya hala yaşanır bir yer çünkü güzel yürekli insanların varlığına rastladıkça umutlarım pekişiyor.
Uzattım: affola sevgili hocam ama içim o kadar dolu ki.
Güne gelen yazınızı ve duru kaleminizi tüm yüreğimle kutluyorum sevgili yazarım.
Sevgilerimle...
su_misali(Gülhun Ertilav)
baş tacıdır analar,
annenize acil şifalar, Mevlam yar ve yardımcısı olsun inşallah hepimizin
değerli yorumunuza sonsuz teşekkürler
sevgiler Gülüm hanım
:(( Çok duygusal ve bir o kadar da hayatın tam da göbeğinden kesiitler...
Acılar annelerimiz başımızdayken azalıyor ve sevdiklerimiz...
Yüreğine sağlık, can arkadaşım benim...
Rabbim, Anneciğin "Aliye teyzeciğime" şifalar versin..
Başınızdan sağlık ve afiyetle eksiltmesin...
Saygı ve sevgilerimle...
su_misali(Gülhun Ertilav)
Duana yürekten katılıyor, kendi anneme ve şifa bekleyen tüm hastalara şifa diliyorum Allah'tan
Mevlam hep yanımızda bıraksın inşallah
değerli yorumuna sonsuz teşekkürler
her dem sevgiler Neşem
ANNEMİ KAYBETTİM BEN İKİ YIL OLDU VE ONA İKİBUÇUK KIL YATAKTA BAKTIM KONUŞAMIYOR YEMEK YİYEMİYORDU BANA ONUN BANA YAPTIĞI FEDAKARLIKLARI HATIRLATAN YAZINIZI GÖZYAŞLARI EŞLİĞİNDE OKUTTUNUZ SAYGILARIMLA ALLAH ANNENİZE SAĞLIK SIHAT VERSİN HATTA DUA İLE TÜM ANNELER ÖLÜMSÜZ OLSUN.....UA
su_misali(Gülhun Ertilav)
Allah razı olsun
değerli yorumunuza teşekkürler
saygılar
ANNEMİ KAYBETTİM BEN İKİ YIL OLDU VE ONA İKİBUÇUK KIL YATAKTA BAKTIM KONUŞAMIYOR YEMEK YİYEMİYORDU BANA ONUN BANA YAPTIĞI FEDAKARLIKLARI HATIRLATAN YAZINIZI GÖZYAŞLARI EŞLİĞİNDE OKUTTUNUZ SAYGILARIMLA ALLAH ANNENİZE SAĞLIK SIHAT VERSİN HATTA DUA İLE TÜM ANNELER ÖLÜMSÜZ OLSUN.....UA
Anne gibi yar bağdat gibi diyar olmazmış. İnsan her ne yaşta olur ise olsun anne ihtiyacı kaybolmuyor. Anneler tüm hayatı sırtında taşırken yavrularını incitmemek için ihtiyacı olduğunda bile temkinle arıyorlar.
Allah anneleri başımızdan eksik etmesin.
Çok değerli yazarım akıcı ve güzel yazınız için kutluyorum.
su_misali(Gülhun Ertilav)
Amin İnşallah Fatma Hanım
değerli yorumunuza teşekkürler, sevgiler
Bu yıl üç kere hastane yatışı oldu annemin. Kaybetme korkusu kalbini sıkıyor insanın.
Akıcı ve duygulu yazı için kutlarım, sevgilerle
su_misali(Gülhun Ertilav)
Mevlam eksik etmesin başımızdan annelerimizi
değerli yoruma teşekkürler Müjgan Hanım
sevgiler
Nerede anneyle ilgili bir yazı, şiir, söz okusam yahut bir görsele denk gelsem boğazım düğümleniyor.
Allah'a şükür annem hayatta, ömrü uzun ve sağlıklı olsun.
Yazınız benim gibi evlenmek üzere olan gençlere ders verici nitelikteydi.
İnsan ne yaparsa yapsın, nerede olursa olsun, ne kadar tecrübe sahibi olursa olsun yanı başında annesinin varlığına muhtaç oluyor.
Biliyorum ki evlendiğimde annemi daha çok arayacağım.
Teşekkür ve tebrik ederim Hocam.
su_misali(Gülhun Ertilav)
Haklısınız Ayşegül Hanım
kaç yaşında olursanız olun anne sevgisine, ilgisine ihtiyaç duyuyor insan
teşekkür ederim değerli yoruma
sevgilerimle
Bildiğim tüm soruları sonlandırdım içimde… Bilmediğim bütün soruların içinden geçerken tanımadığım dilsiz ve bedensiz bedenlerin içinden geçmeye devam ettim. Işığın olmadığı duraklar karanlık, karanlığın olduğu durakların acımasız çığlıklarına kulak asmamıştım. Sebebini bilmediğim dünya ve dünyanın içinde bana kucak olan anam. Anamın göğsünden emdiğim sütün beyazlığı kadar buğulaşan gözlerimi anlamaya çalışmıştım …
Her tiyatronun bir yazarı, her filmin bir senaristi, her oyuncunun bir rolü vardı elbette… Benim filmin içinde kısa dublörsüz oyuncu olduğumu gözlerimin erdiği anamda anlamıştım… Ve hikaye bu zaman içinde yazıya döndü ve ben o hikayenin yazarı anamın diliyle olmuştum…
Hayal edebilmek ve hayal edilenlerin içinde bizleri konuk etmeniz güzel… Güzel yürek, cesur yürekle eşdeğerdir …. Anamı çok seviyorum…
Tebrikler…
su_misali(Gülhun Ertilav)
"cennet anaların ayakları altında"
bir kez daha anladım annemin kıymetini
teşekkür ederim değerli yoruma
saygılarımla
Hep söylemişimdir; "Anılar bir ülkenin yer altı zenginliklerinden bile önemlidir"
Anılarda yaşanmışlık, tecrübe, geleceğe yön verme vardır çünkü...
İmla, yazı kurallarına uyum ve dil... Hepsi ayrı güzellikte.
Yazılarının türü ne olursa olsun her zaman güzel ve her zaman benim "Günün yazısı" adayım.
Kutlarım arkadaşım...
Nicelerine...
su_misali(Gülhun Ertilav)
varlığınız ve her dem vefanız, beni hep mutlu etmiştir
özellikle de olumlu yorumlarınız beni hep yazmaya teşvik etti
var olun hocam
saygı ve hürmetlerimle
Annelerin kıymeti maalesef öldükten sonra anlaşılıyor ve ben de maalesef annesinin kıymetini o öldükten sonra anlayanlardan biriyim.
Ne zaman anne ve hastane kelimeleri yan yana gelse içimi derin bir pişmanlık ve vicdan azabı kaplar. Çünkü geçirdiğim mide ameliyatında başımda refakatçı olarak bulunan annem için kardeşlerime ''Alın bunu başımdan. Çok konuşup beni rahatsız ediyor'' Demiştim.
Şimdi o hayatta değil. Konuşamıyor ama ben onu çok arıyorum. Çünkü neredeyse koskoca bir gün 24 saatte konuşabileceğim hiç kimsem olmuyor genellikle.
Selam ve sevgilerimle.
su_misali(Gülhun Ertilav)
haklısınız bazı şeylerin kıymetini zamanında bilmek gerek. Tıpkı analarımız gibi
teşekkür ederim hocam
saygılar
Olur mu hiç?
Bacım yazı yazacak ben okuyup yorum yazmayacağım. Olur mu hiç?
Okusunlar da ders alsınlar diye düşünmeyeceğim. Olur mu hiç?
Olur mu hiç? İşte öykü böyle yazılır" demeyeceğim.
Yolda idim. Biliyorum geç kaldım.
Ama er yada geç mutlaka okur tadına varırım.
Duygu senin işin. Kadir kıymet bilmek senin işin. Öykü senin işin...
Selamlarımla bacım.
su_misali(Gülhun Ertilav)
Komutanım, Değerli Bedri ağabeyim
senin vefan karşısında her zaman saygı duymuşumdur. Bir kez tamam dedin mi hep devam edersin
çok değerliydi yorumun
Her dem selam, saygı ve hürmetlerimle
su_misali(Gülhun Ertilav)
saygılar
Bir anne tüm yaralara şifadır ve o varsa herşey tamdır.
Aksini yazmak istemiyorum zira yaşadığımdandır.
Kıymetini bilin..
Hepinizde.
duâ ile.
su_misali(Gülhun Ertilav)
inşallah anaların kıymetini bilen evlatlardan oluruz
teşekkür ederim değerli yoruma
sevgilerimle
Işıl ışıl bir sayfa
Pırıl pırıl bir insan
An ne hüzünlü böyle
Anne ve evladın gönül harmanıysa anlatılan elbette
Yüreğe, emeğe, kaleme, kelama bereket hanımefendi
Saygı ve selamlarımla...
su_misali(Gülhun Ertilav)
çok değerliydi yorumunuz
her dem saygı ile teşekkürlerimi sunuyorum
Ana gibi yar,bağdat gibi diyar olmaz atasözü ne kadar doğru. Duygulandım okurken. Ben de çok yaşıyorum o korkuyu. Tebrik ediyorum güzel yürekli kalem. Sevgilerimle
su_misali(Gülhun Ertilav)
çok teşekkür ederim Nermin Hanım
sevgilerimle
Duygusal, etkileyici bir yazıydı. Annelerin hakkı hiç ödenir mi. Dünya da anneden kutsal ne var deseler yine anne derim.
Tebrikler kardeşim.
Selamlar.
su_misali(Gülhun Ertilav)
"cennet anaların ayakları altındaymış" o ayakları sağlığında öpmek nasip olsun herkese
teşekkür ederim Ayhan ağabey
saygılarımla
