GEÇMİŞİNİ ARAYAN KIZ BÖLÜM-21

• 4 Ağustos 2016 Perşembe 11:28:39

GEÇMİŞİNİ ARAYAN KIZ BÖLÜM-21

Evet dostum, dostuz değil mi? Beni dost olarak seçmene sevindim. Doğrusu bu gece anlatacaklarını merakla bekliyorum. Hadi ama bana merhaba der misin?
Ses_ Merhaba Naz. Ben senin kadar rahat ve huzurlu değilim. Ama bu konuşmayacağız anlamıma gelmez.
Naz_ Sevindim gelmene, bu gece bana neler anlatacaksın?
Ses_ Bu gece sana evimi anlatacağım. Ben Şehremininde oturuyorum. Hay Allah pardon sizin tarafınızda. Sağlığımda yani. Çocukluğum bu semtte geçti. Babam ayakkabıcıydı. Yani ufak bir ayakkabı atölyesi vardı. Okul tatillerinde babamın atölyesinde çalışıyordum. Ama bunlar senin ilgini çekmez biliyorum.
Naz sesin gidip geliyor iyi duyamıyorum. Beynime daha çok gir. Allah’ım ne diyorum ben. Sana Muhittin amca diyebilir miyim?
Ses_ Tabi diyebilirsin zaten yaşasaydım amca diye hitap edecektin. Sana bir adres vereceğim eline kalem ve kağıt al.
Naz_ Tamam Muhittin amca söyle.
Ses_ Adresimi yaz. Şehremini İbrahim çavuş mahallesi, Tekke çıkmazı sokak Şener Apt. no 18/8 Benimle konuştuğuna muhakkak inanmayacaklar. Şimdi sana bir sır vereyim. Benim iki tane köstekli saatim var. Biri dededen kalma diğerini ise ben aldım. Benim aldığım saati bilmiyorlar. Sen köstekli saati iste sana dedemden kalma saati getirecekler. Sen benim aldığım saati de iste ikinci bir saat yok diyecekler. Şimdi sana ikinci saatin yerini söyleyeyim. Çalışma odama gir, hemen karşında çalışma masamı göreceksin. Sağ en alt çekmecenin en dibinde saati elinle koymuş gibi bulacaksın. Senin yapacağın en önemli şey onları benim seninle irtibata geçtiğime inandırmak. Zaten yalnız olmayacaksın ben hep senin yanında bulunacağım.
Naz_ Akşam üzere gideceğim bütün aile bir arada olsun. Çok heyecanlıyım.
Onur ağabeye haber verip vermemeyi çok düşündüm. Kararım haber vermeden gitmek daha ağır bastı.. Saat altıyı geçiyordu, anneme bir arkadaşımla buluşacağımı söyleyerek evden çıktım. Evi bulmak zor olmadı. Aradan neredeyse yirmi sene geçmesine rağmen Apartman girişinde zilde hala Muhittin amcanın adı yazıyordu. Yine heyecanlanmıştım. Hatta bir ara bu heyecanın benim mi, Muhittin amcanın mı olduğuna karar veremedim. Bütün cesaretimi toplayıp zili çaldım. Şansıma kim olduğumu sormadan otomatiğe bastılar. Ağır, ağır dördüncü kata doğru merdivenleri tırmanmaya başladım.
Derin bir nefes alarak kapıyı iki defa tıklattım.

Devamı var