sarışın 3 bölüm

• 23 Mart 2016 Çarşamba 21:55:50

Hiç anlam veremediği, diğer bir şeyin ise, insanın yaşaşayabilmesi için, sadece yaşayabilmesi için, her tür pisliğe girmeye, her adiliğe, aşağılanmaya boyun eğmeye, insanın kendini yok saymaya kadar varabilen zorlanmanın yanı sıra, gücü elinde bulunduranlar hep de aynı, boyun eğilmesini ve kendini yok saymasını istemiştir insandan. Bundan sonra da bunun değişeceğinin bir işareti yok sayılır. İnsanın içinde yok etme hırsı onun bir parçasıdır.

İnsanın kendini her şeyin üstünde görmesi ve tanrılık oynaması, onu yıkıma götürecek kadar güçlü bir istektir. Belki bu insan olmanın kaçınılmaz bir halidir de aynı zamanda.

Kardeşliğe gelince, insanlar barış içinde bir arada yaşamayı ve kardeşce paylaşmayı hiç bir zaman öğrenemeyecekler. Bütün peygamberler, insanlığı günah işlemekten tanrıyı öldürme isteminden, tanrıyı tahtından dolayı kıskanmaktan vazgeçirememişlerdir. Sonuçta insan kendisini tanrının yerine koymaktan başka bir çözüm görememiştir. İşte bunlar göz önüne alındığında, insanların barış içinde bie arada yaşamalarının ve kardeşce paylaşmanın, yine hiç bir gelecekte sürekli mümkün olacağına inanmadığını, çünkü insanların her zaman, bir şeyleri bahane ederek birbirlerini yiyeceklerini, zaten her defa, her tür adiliği savunmak için, topluma, insanlığa yararlı olacak ya tanrı için ya da yaratan adına, sözde bir bahane bulurlar demişti.
Diğer yandan tanrıyı yok sayan ve onun yerine insanı, <<insan üstü>> insanı yücelten, öndere ya da onun dahi düşüncesine tapmayı öngören ideolojiler, tarihin de gösterdiği gibi, insanlığa sadece acı ve yıkım getirebildiğini söylemişti. İnsanın, kendinden ve yaptıklarından övünecek bir yanının bulunmadığını da eklemişti.
Bundan başka, biraz da sevgi üzerine konuşmuştu. Kıvırcık saçlı kendinden geçmiş gibi konuşurken etrafındakiler şaşkınlıkla onu dinliyordu. Kıvırcık saçlı konuşurken dili dolaşıyor, sinirleniyor biraz da yorgunluğunu belli ediyordu ama konuşmayı da bırakmıyordu. Konuşmasının bazı yerlerinde kendi kendine kızıyor gibi bir hali vardı.

>>Sevgi, hava ve kan kadar önemlidir insana. Sevgi insanın isteğine de her zaman bağlı değildir. Bilinçli de olmayabilir. Başka bir deyişle, sevginin akla ve bilince ihtiyacı yoktur. Sevmek sevilmek güzeldir. Sevgi insanı yaşamaya iten en sıcak istek, ruhsal yaralarını tedavi edebilen tek ilaç ve onu ayakta tutan tek duygudur.>> dedi.
Fakat, bir başka şey daha vardır ki, o da çoğu zaman sevgiyle yan yana olur. Hatta ondan hiç ayrılamaz. Bu şey nefrettir. İnsandaki nefret duygusu, yerine göre sevgiden daha güçlü olabilir. Nefret duygusu insanda hiç bir zaman tamamıyla yok olmaz.

Örneğin, toplumu etkileyen ve savaş isteyen bir hükümet ya da bir parti, insanın bu güçlü duygusu olan nefreti kullanır, onu daha da güçlendirir. İnsan herhangi bir hiçlik uğruna zehirlenebilir. Zehirlenme tamamlandıktan sonra, akla ve vicdana yer olmaz, insan toplumu kudurmuş gibi hareket eder. Her tür kötülüğü yapmaya, her tür günahı işleme sarhoşluğuna kaptırırlar kendilerini. Başlarına büyük dertler açacak, geleceğe yüklü acılar taşıyacak ihtirasın kölesi olan ve hayallere inanma sarhoşluğuna kapılan insanlar, başka bir deyişle, bu duruma getirilebilmiş bir toplumun yapamayacağı bir kötülük, çılgınlık, işlemeyeceği bir günah yoktur.>> dedikten sonra susmuştu. O akşam bir daha ağzını hiç açmadı. Kıvırcık saçlı ilk defa bu kadar uzun konuşmuştu.

Bu kaşılıklı konuşmaların ardından oradakiler yeniden uyanır gibi oluşlardı.

devam edecek...