Kefil

• 8 Ocak 2016 Cuma 22:05:32

KEFİL

Bu başlık bende Ömer Seyfettin’in “Diyet”ini çağrıştırıyor. Hani Koca Ali var ya Diyet’in baş kişisi. Çeliğe su veren demirci. Kılıç ustası. Hırsızlıkla suçlanan. Hacı Kasap’ın diyet ödemesiyle kolu kesilmekten kurtulan yalnız adam... Sonraları Hacı Kasap’ın kölesi gibi her bir işini gören yine de Hacı Kasap’ın ikide bir “Unutma, kolunu ben kurtardım. Diyetini ödemeseydim kolun kesilecekti.” hatırlatmalarına dayanamayıp kolunu kesip Hacı Kasap’a “Al diyetini!” diye fırlatıp atan... Ve başını alıp giden Koca Ali.

Diyet, olay hikayeleri içinde benim için bir numaradır.

Kefil de böyle bir olay hikayesidir. Hacı Ayyıldız’dan dinledim. Ben anlatayım. Okuyup siz de bir değerlendirin bakalım:

Kefil’in kahramanı Hacı Ömer Oğulcuklu’dur. Bizim köylü. Varlıklıdır. “Hacımer Ağa” derler Oğulcuk’ta. Çok çalışkandır. Gecesi gündüzü yok. Bir dakikası boş geçmez. Ağalığına bakmaz. Yeri gelir, bağ beller. Bostan sular. Irgat varsa tarlada, bağda, bahçede... Azık götürür. Rahat edemez, onlarla işe koşulur. Ağa mıdır, ırgat mıdır bilemezsiniz. Bu titizliği işine saygısındandır.

Hacı Ömer Ağa Kayseri’nin sayılı zenginlerinden Adem Ağa’nın yakın arkadaşı. Adem Ağa ki bir zamanlar onun hanı, garajı, oteli parmakla gösterilirdi. İyiliksever bir zat-ı muhterem. Yaralı parmağa merhem sürerdi.

Hacı Ömer Ağa, bizim köyden birine kefil olacak. Kayseri’de Adem Ağa’ya gidecekler. Kefil olduğu kişi orta halli. Bir çift öküz alacak. Alacak da parası yok. Bu parayı tedariklerse öküzleri alması kolay. Harmanı kaldırdıktan sonra borcunu ödeyecek.

Vardılar Adem Ağa’nın yanına. Hacı Ömer Ağa hoşbeşten sonra sadede geldi:

-Adem Ağa! Bize bir çift öküz parası virecağan. Harman sonu paranı cibinde bil. Ben buna kefilim.

Adem Ağa ikiletmedi:

-Arada sen olduktan sonra arkadaş lafı mı olur? Hay hay!..

Adem Ağa parayı saydıktan sonra kendi hazırlattığı meşin keseye koyup verdi Hacı Ömer Ağa’ya. O da arkadaşına teslim etti. Adam, para kesesini yeleğinin cebine koydu. Çıktılar Adem Ağa’nın mekanından. Hacı Ömer Ağa’nın Kayseri’de görülecek işi var. Arkadaşı durmadı. Büyükkışla’dan bir çift öküzün pazarlığını yapmış. “Ver elini Oğulcuk...” deyip düştü yola. O zamanlar Erkilet üstü Şeher Yolu’ndan gelinip gidiliyor. Çokgöz’ü Yamıla Barajı yutmamış. Çokgöz Kızılırmak üstünde tam on yedi kemerli bir ata yadigarı. Selçuklular’dan kalma. Zaten ulaşım atla, eşekle, at arabasıyla yapılıyor. Kahramanımız atla gelmiş. Zaten atı da ödünç almış bir komşusundan.

Çokgöz’e gelince hem biraz dinlenecek. At da yorulmuş, o da biraz soluklansın. Adamcağız atı ırmak kenarında bir ağaca alelusul bağladı. Geldi kıyıya. Kollarını sıvayıp çemrendi. Abdes alacak. Eğildi suya. Ellerini yıkadı. Tam o sırada yeleğin cebindeki kese suya düştü. Aman yaman kese, Kızılırmak’ın sularına karışıp kaynadı. Sular boz bulanık akıyor. Bizimki beyninden vurulmuşa döndü. Çaresizce kıyıda bir aşağı bir yukarı koşturdu bir süre. Elinden bir şey gelmedi. Süklüm püklüm döndü köye.

Öküzleri alamadı. Kimselere bir şey diyemedi. Bir tek Hacı Ömer Ağa biliyor. Harmandan kalkıldı. Para ödenecek. Adamcağız ne yapsın? Elde yok, avuçta yok.

Hacı Ömer Ağa Kayseri’de Adem Ağa’nın yanına geldi. Öyle ya, kefilin ya saçı ya sakalı. Adem Ağa hemen parayı sordu:

-Arkadaş senin adamın parayı getirmedi.

Hacı Ömer Ağa alttan aldı:

-Biliyom arkadaş. Söylesem inanmazsın. Senin verdiğin parayı benim arkadaş ırmağa düşürmüş. Paran bende. Birkaç gün sonra ödeyecağam...

-Canın sağ olsun Hacı Ömer, dedi Adem Ağa. Biraz da canı sıkıldı, ama belli etmemeye çalıştı. Aynı gün Yamılallı balıkçılar Adem Ağa’ya balık getirdiler. Kızılırmak’tan tutmuşlar iri iri sazanlar... Mutfakta balıklar temizlenirken birinin karnından bir meşin kese çıktı. Adem Ağa’nın hanımı keseyi alıp eşine getirdi:

-Bu kese balığın karnından çıktı herif...

Adem Ağa keseye baktı. Bu kendi kesesine benziyor. Açtı keseyi. İçindeki para olduğu gibi duruyor. Biraz nemlenip eprimiş... O zaman anladı Adem Ağa bu paranın Oğulcuklu’ya verdiği para olduğunu.

Hemen ertesi günü bizim Oğulcuk’a haber uçurdu. Hacı Ömer Ağa’ya haber gönderdi:

-Arkadaş! Kuşüm çekmeyin. Para geldi. Arkadaşına söyle bana borcu morcu yok, dedi.