BEN NAZIM OKUYORUM YA SEN NE YAPIYORSUN..

• 21 Aralık 2015 Pazartesi 00:13:05

Yeni bir yıl daha kapıya geldi dayandı.
Bir 365 günü daha geride bırakacak tüm dünya insanı bir kez daha.
Ve dünya dönmeyi sürdürecek meçhule gidip de dönmeyenlerin aksine.
Geçen bu zaman sürecinde hayat insanların yaşamlarında ne gibi izler bırakmış hangi renkleri ve yüzüyle karşılarına çıkmıştır bunu da ancak yine kendileri bilir.

Benim için yeni yılın anlamı oldukça önem taşır.
Kısa bir süreliğine de olsa çocukluğumun o gizemli günlerine dönerim iki ayrı yüzüyle..İnsanların bilinmeyen çeşitli yüzlerine karşın.

Cahit Sıtkı TARANCI’cının çocukluğumda belleğimde yer eden bu şiiri olanca sıcaklığıyla içimi ısıtır yüreğimin üşüdüğü çok zamanlarda…

ÇOCUKLUK

Affan dedeye para saydım,
Sattı bana çocukluğumu.
Artık ne yaşım var ne de adım;
Bilmiyorum kim olduğumu.
Hiç bir şey sorulmasın benden;
Haberim yok olan bitenden.
Bu bahar havası, bu bahçe;
Havuzda su şırıl şırıldır.
Uçurtmam bulutlardan yüce,
Zıpzıplarım pırıl pırıldır.
Ne güzel dönüyor çemberim;
Hiç bitmese horoz şekerim!

O, satın aldığı çocukluğuyla birlikte mutluluğu da alabildi mi bilinmez.
Ama düş de olsa böyle bir olanağa sahip olabilseydik eğer...
Ben sen o hepimiz herkes çocukluğun o saf temiz ve masum günlerine yeniden geri dönmeyi ister miydik bilinmez.
O günlerde yaşanan sevinçler heyecanlar ve güzel tatlar nasıl ki çocuk kalbimiz ve belleğimizde olanca tazeliğini koruyorsa yine o günlerde yaşanan acıların incinmişlik ve hüzünlerin derin izleri silinmiş olabilir mi dersiniz...
Oysa hayal bile olsa hatırlamak istenilen o günlerin iyi ve güzel yanları oluyor yine de.
Çocukluğun o gizemli ve düşsel tadı da buradan geliyor olsa gerek.

İnsan bu; ne acayip muammâ
Tüm aleme nazar kılar,lakin kendine âmâ
-Emir Fuad-

İnsan oğlu bir yandan Yaradan’ın kendisine bahşettiği onca akıl ve olağanüstü yetenekler sayesinde akıl ötesi buluş ve becerilere imza atarken bir yandan da bilinmezliğin karmaşık labiretlerinde iç dünyasını çözmenin ve kendini bulmanın yolculuğunu sürdürüyor yine de hala.

Hayatta hiçbir şeye güvenmemenin acı gerçeği acımasızca sarsa da dünyayı bir insanın samimiyetine ve içtenliğine inanıp güvenmek ne bitimsiz bir mutluluk ve yaşam sevincidir oysa.
Ne mutlu bunu başarabilen kimselere. Ve hiçbir koşulda hiçbir şeyden ödün vermeden ömür boyu bunu sürdürebilenlere.

Sɑkın bana tek bir yɑlɑn dɑhi söyleme. Niye biliyor musun? Çünkü; İnɑnırım!
Umut verip güven ɑşılɑyıp sonra da yɑrı yoldɑ bırɑktığın insɑnın gönül sɑdɑkɑsını iki dünyɑdɑ dɑ veremezsin.. Hz. Muhɑmmed.

ÖLÜM bir an… Gelme olasılığı her an… Tam da bu yüzden şimdi söyle, şimdi sev, şimdi dök, şimdi yap, şimdi yaşa… Her şeyin sonu her an gelebilecekken yarına GÜVENME der ya CAN YÜCEL
Aşk, hasret, yalnızlık, vuslat ve hüzün
Siz hangi mevsimdesiniz bilmiyorum ama
Pusulanız kalbinizdeki huzur olsun

Aşırı solcudur aşk. Bu yüzden insanların sol yanını hedef alır. Ve aşk bu kadar solcuyken içinden sağ çıkmak imkansızdır. DENİZ GEZMİŞ

Herkese Selam, Sana Hasret
Nazım Hikmet karısı Piraye’ye şöyle yazıyordu mektuplarının birinde;
“Seni nasıl seviyorum biliyor musun? Ot yağmuru nasıl severse, ayna ışığı nasıl severse, balık suyu ve insan ekmeği nasıl severse, sarhoşun şarabı, şarabın billur kadehi sevdiği gibi, annenin çocukları, çocukların anneleri sevdikleri gibi, Lenin’in inkılâbı ve inkılâbın Marx’ı sevdiği kadar…”
Yine o mektupların birinde; “Çıkarsam ve sana kavuşursam, bu öyle dayanılmaz bir saadet olacak ki, gebereceğim diye korkuyorum”

Gece uyumayan insanların Gündüze sığmayan acıları vardır diyen bu söze karşılık Aziz NESİN’in şu nefis sözünü hatırladım.

Sarılmak neden güzeldir bilir misin? Çünkü sağ tarafta kalp yoktur ve orası hep boştur... Sarılınca, sağ yanını O’nun kalbi doldurur...

Hiç olmazsa geceleri sarılıp uyuyabilse insanlar…Belki gündüze sığmayacak dertleri de kalmaz demek geliyor benim de içimden…

Gözleriniz olmasa konuşamayacaktım,
Hep böyle cana yakın mı bakarsınız? Diyor Atilla İLHAN da…

Bildiğiniz gibi: Gözler kalbin aynasıdır yalan nedir bilmez onlar diyor bir şarkının sözleri de.

VE:

Özlemek için Nazım var..
Mavi için Edip..
Rakı için Can Yücel. .
Sevda için Ahmed Arif.
Bazen özledim diyemesin.Nazım okuyorum dersin..
"Ben Nazım okuyorum sen ne yapıyorsun? "

AHMED ARİF Ne güzel söylemiş yine…

YENİ YIL YEPYENİ UMUTLARIN FİLİZLENDİĞİ, SEVGİLERİN ARTARAK ÇOĞALDIĞI, ACILARIN GİDEREK AZALIP, PAYLAŞILDIĞI VE İNSANLIK SUÇLARININ, BİTEN YILIN TAKVİM YAPRAKLARINDA KALDIĞI BİR YIL OLMASINI DİLİYORUM TÜM İNSANLIĞA.