SEVMEK İSTEMEYEN YARE

• 17 Kasım 2015 Salı 02:56:49

Gittin boynumu bükerek...olması gereken mi buydu yoksa keyfimiydi?bilemedim anlayamadım seni..canımı yakarak beni öylece soğuk sulara bırakarak güneşimi kaybetmeme neden olarak gittin..sahi seni ne kadar çok sevdiğimi anlamam için bu gidişin mi olmalıydı?anlam veremedim belki dedim kendi kendime geçer unuturum bunu da..olmadı günler bile geçmeden akan sadece o saatler oldu..acısı yakıyordu bedenimi..kalbim bile tepkisini gösterdi..zaman veremem belki ama acıyordu çok acıyordu...masumluğum diyordum hani bir ara hatırlarsan aslında çokta masum değilmişim..anladım masum olmak için sevmemek gerekmiş ama ben sevdim..severek mi yitirdim ben bütün masumluğumu aşkım uğruna çile ızdırap çekerek mi?gittin başka gidişlerin değildi bu diğerlerine hiç mi hiç benzemiyordu kal dememi mi bekliyordun sevgili..oysaki ben seni kaybetmeyi çoktan göze almışım sen öyle diyordun fakat bir benim haberim yoktu...beni bu yalan dünyada tek başıma bıraktın..gittin..nedensiz sebepsiz sorgusuz sualsız gittin.ne bilim acıların en büyüğüydü sanki bir sokak ortasında terk edilmiş bebek gibiydim yeni doğmuş üstelik..saatler saatler geçmişti halbuki gidişinin ardından..biliyordum seviyordun beni en az benim seni sevdiğim gibi.yada öyle olmasını umut ediyordum..ama olmadı başaramadık sevgili..yürütemedik olmadı..yenik düştük..hani sevgi her zaman kazanırdı hani sevmek yeterdi bazen..yetmiyormuş işte olmuyormuş..her gül mis gibi kokmuyormuş..kokusuz olanı da varmış bizim kuru duru sade halimiz gibi..şah şahlı değilmişiz..aşkımızı gözümüzde mi büyüttük..oysaki bana dilimizde büyüttük gibi geliyor..sen gittin.terk edilmiş bebekler gibiyim sokak köşelerinde ellerim buz kesmiş burnum soğuktan donmuş kızarmış..utanmadan salya sümük ağlayan bebekler gibi...utanıyorum ağladığıma değil seni tutamadığıma seni kaybetmeyi göze alışım kadar utanıyorum..acı demiştik sen beni anlamadın demiştin sahi sen mi beni anlamadın yoksa ben mi kendimi sana anlatamadım..her görünen olması gerekeni yansıtmaz..acılar doruklarda sevgili..yapma bırakma etme eyleme!feryat figan ağlatma..umutlu kal ağlıcaklı kal demiştin bana bense gülmüştüm sana..acı çektiğimi görme bilme diye sakladım güldüm.. göz kapaklarımı kapatmadım etrafı dolmuş göz pınarlarımla bulanık görüyor olmama rağmen kapatmadım akmasın diye ağladığımı görme bilme diye..senin istediğin kriterlerde değilmişim doğru yer zaman bilmiyormuşum..hayat bize aşkı tattırırken bize acıları verirken söyler misin doğru zaman doğru yer tanıyor mu diye?demiyeceksin bir şey tek kelime çıkmayacak ağzından belki sadece beni dinleyip söylenmemiş sözlerini kendine saklayıp gitme düşüncesini şimdiden planlıyordun kafanda...seni ne kadar çok sevdiğimi anlamam için gitmen şartmıydı..canım canım demeye başlamışken senin canın olabilecekken bense vazgeçtim..sahip çıkamadan aşkıma sevgime yüreğim dayanamadı git dedi..bilmiyordun ki git derken aslında milyonlarca kal demek istediğimi..nerden bileceksin..çünkü sevmiyordun sevsen anlardın bilirdin...o gece sabaha kadar oturup geceye inat gözlerimi kapayıp ağlayarak kendine aşkına sevgine ihanet etmeden oturacağımı bilmiyor muydun...bilmezdin sevgili bilemezsin anlayamazsın beni...beni ben bile anlayamamışken senin anlaman beklenemez...mümkünü olmayan bir ilişki istedik..mümkünü olmayan bir aşk bir ihtiras istedik...istemek yetmemiş..yetmiyormuş..emek gerekmiş dedim sana sevgi emektir diye sevgi herşeydir diye..yeni doğmuş bir bebek anne sütüne nasıl muhtaçla telaş içerisinde çırpınıyorsa bende sendeki sevgiyi tatmak için çırpındım.gittin beni benle bırakarak gittin beni benle dedim pardon özür diliyorum..beni içimdeki senle bırakıp gittin..sana göre çok saçma değil mi söylediklerim?biliyorum sence saçma olan bir şey bende hayat değeri taşıyor nerden bileceksin bendeki değerini?bilemezsin anlayamazsın...çünkü beni hiç sevmedin sevgili hiç.. 27/01/2010