İRLANDA'LI ÇOCUK.... ARD. ÖYK. 461

• 31 Ağustos 2015 Pazartesi 22:42:33

İrlanda’lı Çocuk. Gençti. Yirmili yaşlarındaydı. Akıllıydı.
Ardahan’da rastlaştık. İsmini sormayı unutmuşum. İsmini öğrenemedim.
Sarışın arkadaşıyla istolda oturmuş çay içiyordu. Çayların parasını ben ödedim.
Akşam dehriydi. Müsaade aldım ufak masalarına oturdum. Derdim, azarım benim, İngilizce konuşmaktı. Çanakkale’de lisans eğitimini bitirdiğini söyledi. Ne okudu, nereyi okudu sormayı akıl etmedim.
İrlandalılar esmer olur. Saçları siyahtır. Tenleri aksine apaktır. Sean Cornery gibi. Gerçi Cornery İskoç’tur, İrlanda’lı tipolojisine hangi sanatçı uygundur. Bir düşünelim!
Toom Moore tam örnek olarak verebiliriz.
Bu İrlanda’lı Çocuk evet tipik İrlanda’lılar gibiydi.
Türkiye izlenimlerini anlattı. Susarak adam tanırsın diye bir söz vardır. Sustum ve dinledim. İngilizcemin gelişmesi için ben bunu hep yaptım.
Çocuğu dinliyorum yetişmek... yetişemiyorumki.
İngilizce SHADOW tekniğini bilmediğim gibi RYTHEM’ı da bilmiyordum. Konuştuklarını algılamam şansa kaldı dememi beklemeyin ama kanaat getirin gayri.
İngilizce beni çok uğraştırmıştır. O kadarcığını söyleyeyim. Yanlış usuller tatbik etmekle zaman yitirdim en azından. Neyse geçelim burayı.
Bu gençten bana kalmış ibret nedir?
Bizim bir yanılgımıza parmak bastı. Ulus olarak yanılgımızın aşırı okumak hevesimizin doğru olmadığını söyledi.
Okumağı biz putlaştırmışız. Ve okumak bizim bir yanılgımız halini almış. Böyle dedi.
Bizim sınavlara girmemizi, master yapmamızı kıskanıyor diye düşündüm. Susayım yanılmayayım dedim. Adamı sonuna kadar sabırla dinledim.
Söyledikleri hangi maksatlaydı?
Aktif dinleyicilik yapmam doğru olacaktı.
Sustum dinledim.
Şimdilerde gazete haberi okudum. Hacettepe Üniversitesi rektörü hukuk fakültesine kayıt yaptıracakmış. Hukuk okuyacakmış. Allah allah! İrkildim.
İrlanda’lı çocuk ve söyledikleri beni irkilti... dediklerini hatırladım.
"Siz okumak işini abartmışsınız," dedi.
İnsan okumağı sever niye sevmesinki demişti. Sizde okumak amaca doğru bir iş gibi değilde oyalanmak eğlenmek gibi biliniyor.
Ben İrlanda’lının niyetinden tam emin olmakla birleştireceğim şu soruyu sordum.
" Okumak bizde neredeyse kutsallık mertebesi bir uğraş... İngiltere’de aydınlanmak, eğitim almak saygı değerdir."
Zırt diye durdu... öyle sanıyordum. Adamcağız durmadı.
Poli-teknik okulları örnek verdi. Ben bu okul mezunlarını Gebze’de Tatarların çocuklarına uygulamalarından bilirdim. Tatarlar endüstri- sanat liseyi bitiren çocuklarını hemen askere; döndüğünde evlilik ve fabrikaya... seneye torun kucaklarında olurdu. Tatarlara sormuştum... onlarda bana hayat kısadır ve yanımızda birlikte çocuklarımızın mürüvvetini saadetle bir arada yaşamak bir hayat tarzıdır derdiler.
Rus hayat tarzı, Alman hayat tarzı yaşamı kalite biliyor ve yaşıyorlarmış...
Yirmi altı yaşımda İtalyadan geçiyordum... onsekiz yaşlarda gümrük memuru çocukları gördüğümde toplumun dinamik ve kararlı olduğunu bizimse hovarda olduğumuz geçikmelerin verdiği ziyanı kalbimin derinliklerinde hissettim.
Erken kalkma erken yol alma... ataların söylediği güzel nasihatlerdir.
İrlanda’lı çocuk: " Master vb. yapmak tamam," dedi. Oyalanmak ve gün saymak, baba parası yemek gibi okumaklara dikkat çekmişti. Ben biraz geç anlarım. Nihayet anlamıştım.
En esaslı lafı da şu olmuştu: " Oku oku ne zaman sizin gençler ürün verecek? Ne zaman üretim yapacak? Eğitimini aldığı alanın veya başka bir alanda niçin ürün vermez.... çalışmaz?...", " master, yüksek lisans, vs. vs,vs..."