Sıradan Gün ve Kalıplaşmış His

• 8 Nisan 2015 Çarşamba 13:21:28

Saat tam 8’e 5 varken patron izole edilmiş, içerisi oldukça hoş kakan, yumuşak koltuğundan kalkıp çalışmakta olduğumuz içerisi makina sesi ve tiner kokusu dolu olan çalışma yerine gelip;
"Arkadaşlar saat 12 ye kadar mesaideyiz."
İçimden hep aynı şeyi yapıyor. Daşakmı geçiyor acaba bizle "Mesaideyiz" ne lan "Mesaidesiniz" demesi lazım. Sanki bizle beraber 10 saat çalıştığımız yetmiyormuş gibi 4 saat daha kalacakmış havası yaratıyor.
Buna oldukça öfkelenmiştim. Aslında bunu hep yapıyordu fakat o gün apayrı bir psikoloji oluştu. Ezilmenin son safhasına ulaşmış ve patlamış bir ben çıktı
" Kamil Usta ben gidiyorum"
"Nereye lan! Patronu duymadın mı?"
"Duydum"
"EEEE"
"İşçi hakları, işçi kanunu, işçi bilmem nesi var bu ülkede. Artık herşey eskisi gibi değil. Öyle kafasına göre bişey yapamaz"
"Siktir lan"
Üzerimde ki santimi santimine yağ bezenmiş elbiseyi çıkarıp yağ kokusu bulaşmış gömleğimi giydim. Hava kararmak üzereydi hafifçe çiseleyen bir yağmur eşliğinde hızlı adımlarla uzaklaştım işyerinden. Cadde bomboştu. İçimden sanırım herkes mesaiye kalmış olmalı dedim. Eve vardığım da kızımın babacığım sesleri arasında mutlu bir ambiyans oluşmuştu. Evet hayat buydu sanırım. Karım mutfakta birşeylerle uğraşıyordu
"Hayatım yemekte ne var. Dur ben tahmin edeyim. Mercimek çorbası, İtalyan usulü makarna, Pirzola ve Fransız şarabı"
"Hahahaha çok komik"
"Farkındayım değil. Sadece biraz gül istedim. Ama bi sike yaramadı. Hayat işte kızım bu saydıklarımı şu an patron yiyordur sanırım."
"Olabilir"
O gece güle eğlene yemeklerimizi yedik.
"Bizim bulgurda fena değil dimi hanım, bakmayın insanların burun kıvırdığına. At kafaları fazla pahalı yemekleri iyi yemek olarak tanımlıyorlar"
"Neşen olmasa bu fakirlikle çekilmessin adam"
"Sağol"
Herkes yatmıştı tek başıma kalmanın vermiş olduğu o garip hüzne büründüm. Acaba yarın kovacaklarmıydı. Ne garip havada tek yıldız yok. Belkide kovulacağımın habercisidir. Karım ve kızım koyun koyuna yatıyorlardı. İkisininde yüzünde tebessüm vardı. Bende tebessüm ettim ve yanlarına sıkışarak uzandım. Sabah işyerine gittiğimde kovulduğumu öğrendim. Demek ki yıldız kendini göstermeyecek