Biraz da ben
İnsanın kendine ulaşması ve yazması sanıldığı kadar kolay değil. Çok uzaklara yolculuklar yapılması gerek.
Üstelik hayata gözlerinizi açtığınız anı hatırlamazsınız. Oysa ne büyük bir ağıtla açmışsınızdır gözlerinizi.
İçimden hiç gitmeyen hüznün nedenini arar sorgularım. Bu taa derinlere işlemiş sızı bir türlü geçmiyor..
Yoksa annem beni bebek iken usluyum diye yastıklarla destekleyip bir başıma bırakıp,odadan biraz uzak
uzak mutfağa iş yapmaya gittiğinden mi? Belkide geçmişte yaşam diye bir şey var. Ben de hayatımda
yaşadığım kötü olayların etkisinden hala kurtulamıyorum. Veya geçmişte yaşadığım küçük küçük acı tortuları içimde bir yere yerleşti de beni hiç bir zaman bırakmıyor..
Kendinden uzaklaşmak kolay mı? Söz gelimi bir sanat eseri yapmaya çalışırken yada küçük küçük uğraşlarla kendini doyurmaya çalışırken.. Tabii mümkün; eğer büyük bir acı yüreğini baskı altına almamışsa.
Yanımda hep ailem oldu ve onların adımlarıyla yürümem istendi sanki bana çok da hissettirilmeden.
Belkide biraz safım. Duyumsayamadım onların dikte ettiklerini. Doğal bir davranış sandım. Her insan
kendince özeldir. En birbirine benzer sandığımız kişiler bile farklıdır birbirinden. El çizgileri bile
birbirine benzemeyen insan, diğerine benzer mi? Düşünür ki kimileri, insanlar bir kalıba vurulmuş gibi
birbirinin aynı olsun. Bir koyun sürüsü gibi sürsünler sonra. Sürüye katılmayanla ise yok edilsin.
Ayrı bir kişilik olduğum daha algılanamadı. Ona üzülüyorum. Annem dün yine kızım ne diye boş şeylerle uğraşıyorsun. Sen sadece abdestinde namazında ol, Kuran oku. Bana kişiliğim gözetilmeyerek böylesine emir vererek bir şey yaptırmaları mümkün değil. Yapmak istesem de yapmam.Sanılmasın ki
namaz kılmıyorum. Hoş bu benden başka kimseyi ilgilendirmez. Annemin söylediği bana öğüt niteliğinde söylediği sözleri daha önce de dinlemiştim. Önce yine annemden, sonra erkek kardeşimden
daha sonrada iki kafadar kardeşimden. Küçük kardeşim bu sözleri kızımın yanında söylemişti. Bana adeta büyük bir öfke ve kin kusarak. Ben de sizler gece yarıları kalkıp Kuranınızı okuyun,çokça ölümü
düşünün.Ve hatta ölün dedim. Ben yaşamayı düşünüyorum.
Kardeşlerimin benim köşeme çekilip tıpkı annem gibi uyuklayarak tespih çekmemi istediklerini sanmıyorum. İçlerinde gizli kalmış ne gibi duygular var çözemiyorum. Benim bir adım ileri gitmemi bile istemiyorlar. Elbette onları dinleyecek değilim. Hem şiir yazar, hem resim yapar hem de koroya
katılır şarkı söylerim. Kardeşlerimin resmi, şarkıyı sevmediklerini söyleyemem. İki kız kardeşim de resim yapar. Sadece şiir yazamazlar. Şu an yazarken aklıma geldi. Yoksa bunlar şiir yazmama mı karşılar. Hem annemi, hem erkek kardeşimi doldurup üstüme saldırtıyorlar.. Ne yazık ki ben artık uslu kız çocuğu değilim. Dilerim bu yazımı okursunuz kardeşlerim. Yazdıklarımı okumadığınızı biliyorum ama..
Sözde beni anlatacaktım biraz. Yoksa anlattım mı?
03. 03. 2015 / Nazik Gülünay
YORUMLAR
Bence yaramaz da ol, şiir de yaz, yazı da yaz,
Yüreğinin sesini dinlediğin herşey okunmaya değer oluyor
Biz de keyifle bıkmadan okuyoruz inan..
glenay
İnanın son günlerde yazmak hevesim kaçtı.
Sizi okuyunca içimdeki kimse yaz dedi bana.
Çok teşekkürler,
selamlar..
cok güzel yazmışsın bence herkes olmeli ama sen biraz hırs yapmışsın ölmiyecem diye ne yazıkkı olüm var anneler cok temizdir herzaman iyiligini isterler gecmişte yaşanan bazı konular diken gibidir battıkca batıyor içinde kırılsa cıkaracam dikenide kırılmadı hep batıyor yüregine saglık anlam verdin benimde duygularıma
glenay
yaşayamadıklarımı yaşamak için hırs yaptım belkide.
Şimdi özgürüm ve karışan kimse yok.
Yorumunuzu şimdi gördüm,
çok teşekkürler,
selamlar..
KENDİNİZİ ANLATIRKEN KISMEN BENİ DE ANLATMIŞSINIZ.. Sizinle pek çok şeyimizin benzeşmesi beni sıkça şaşırtıyor. Ben sadece karga sesliyim şarkı söyleyemiyorum ama uzun yıllar orkestra müzisyenliği yapmış biriyim. Yazınızdan dolayı içten tebriklerimi sunuyorum, çok keyifli ve içtendi. SAYGIYLA
glenay
Sizin yoğun bakımda olduğunuzu üzülerek öğrendim.
Diliyorum iyileşir, kalkar ve bu yorumumu okursunuz.
Televizyon izleyicisi olarak sizi görürdüm orkestralarda.
Dilerim siz de bütün istediklerinizi gerçekleştirirsiniz.
selam ve saygılarım ve iyilik dileğimle..
anlattınız güzelinden.
Kişiliklerin farklı olduklarını her insan kolay algılayamaz.
Mesela çocuklarını karısını kocasını bir başkasıyla kıyaslamak yapılan yanlışların başında gelir.
her inan farklı yapı ve karakterdedirç.
Ne yapmak istese saygı gösterilmesi gerkirken eleştirmek yapılan ben büyük yanlıştır.
akıcı bir yazıydı ilgiyle okuttu kendini.
Yazmaya devam kolay gelsin
Galiba ben, nasıl doğduğumu, doğduğumda neler yaptığımı biliyorum, daha doğrusu tahmin ediyorum : Sol elim havada, zafer işareti yaparak ve çığlık atarak : Geldim ulan işte, istemeseniz de geldim, ben kazandım. Evet, istenmeyen, zorla dünyaya gelmiş, Arnavut asıllı bir annenin, Arnavut damarlı oğluyum ben. En zıt olduğum olaydır, başkalarının bir şeyleri dikte etmeleri, benim de. İnsan olmamız bunu gerektiriyor bence. Sizi de ancak takdir edebilirim bu konuda.
glenay
Siz de benim gibiymişsiniz..
Ben de tersten gelmişim bu yamuk dünyaya..
Çok teşekkür ederim,
selâmlar..
Nazik hanım yazınızı beğendim. kaleminize sağlık. Şunu sormak isterim müsaadeniz ile; onlara hiç şiir yazdınız mı? özellikle de annenize...
glenay
Ona şiirimi duygulanarak, gözümden yaş gelerek okudum. Annem tınmadı
bile. Çok üzüldüm.
Yine de annemin kötü biri olduğunu düşünmeyin.
Onun ilk çocuğuyum. Beni sever. Ben de annemi severim.
Yorumunuza çok teşekkürler..
Sevgili Nazik Hanım, kendimden bazı şeyler bulmadım desem yalan olur.
öncelikle kendimiz ve ailemiz vazgeçilmezimiz hele ki yakın bildiğimiz insanlar da müdahil oldu mu döngüye ve hayal kırıklığı yaşadık mı oturup düşünüyor insan zaman zaman.
Şu bir gerçek ki; sözüm meclisten dışarı olsa da, her nasılsa herkes biribirinin ne yapıp yapmadığı ile fazla ilgili ve illa ki bir kusur arama gayreti içerisinde başarı ile rencide edebiliyorlar.
sanırım hatta eminim ki bir tek şahsım değil arayışını nihayetlendirmemiş olan.
yüreğinize sağlık. Gayet içten bir yazı kaleme almışsınız.
Benim de sevdiğim değer verdiğim çok insan var/dı ve biliyorum ki yazılarımı okusalar bile görmezden geliyorlar üstelik yakın çevremden ya da yakın sandığım...
Canları sağ olsun. mademki bu platformda gönül bağı kurmuşuz güzellikleri paylaşmak adına bu bize yeter, biz bize yeteriz.
ve iyi niyet tabii ki samimiyet her daim koruyup kollamaya çalıştığım gerçi yanlış anlaşılma ihtimali her zaman olsa da...
güzellikler sizinle olsun.
sonsuz selam ve sevgilerimle...
glenay
İnsanın düşüncelerini paylaşan, aynı görüşte olan birilerinin olması ço güzel.
Biliyor musunuz, bundan önceki Türk sanat müziği konserimize kardeşlerimi
davet ettim, gelmediler. İnsan bir merak etmez mi, bu kadın neler yapıyor
diye. Biri yol param yok dedi, peki ben vereyim yol paranı dedi yine gelmedi. Diğeri ise konseri sevmezmiş! Yalan tabii:)
İyi ki varsınız,
çok teşekkürler,
içten sevgi ve selâmlarımla..
Gülüm Çamlısoy
siz de iyi ki varsınız.
asıl ben teşekkür ederim yürek dolusu.
sevgiyle kalın, mutlu kalın, sağlıcakla kalın başka ne isterim ki...
<3
sizi o kadar iyi anlıyorum ki...
sanırım daha doğrusu eminim ki her şey ve pek çok insan paraya endeksli yaşıyor. ama hayatta çok güzel değerler de var para haricinde.
kim ne derse desin yolumuzda yürüyelim...
Gülümseten bir yazı.
Yani,
yaşadığım yöredeki insanların,
bilhassa yakın akrabaların birbirleri ile olan ilişkilerini düşünüyorum da,
inanın sizin kardeşlerinizinki oldukça masum geliyor bana.
Babam, Allah çok ömür versin, tam 88 yaşında.
Amcam, o da sanırım 82'sini sürüyor.
Allah, her ikisine de ömür vermiş, iki kardeş omuz omuza verin,
bu dünyanın sefasını sürün demiş.
Yok!...
Olur mu hiç?
İlla kavga edecekler, dargın duracaklar birbirinden.
Yav, sayılı gününüz kalmış şurada, tadını çıkarsanıza. Ardınızda gelen nesle örnek olsanıza?
Böyle işte.
yaş ilerleyince,
insanların hayata bakışı değişiyor galiba.
Efet püften şeylerle uğraşır oluyorlar,
çevresinde yaşayanları rahatsız etmekten, kendi inanışları istikametine çekmekten zevk alıyorlar.
Boş verin bence siz.
Bu halinizle olması gerekenin en güzelindesiniz.
Sevdiğiniz, hoşlandığınız rotada yaşamaya devam.
glenay
Partileri de farklıydı.
Babam halk partili, amcam hangi parti sağda ve iktidardaysa o partidendi.
Şimdi ikisi de öldü. mezarları da farklı yerlerde. Sözde amcam buraya uzak bir
yerde bulunan bir yatırın bulunduğu mezarlığa gömülmek istemiş. Ne giden var, ne gelen. Babam burada yatıyor.
Yoruma çok teşekkürler,
bende bir inat var,
biri bir şeyi illâ yapacaksın derse, yapmam:)
selâmlar..
glenay
Aslında çok masumane şeyler yaptıklarım.
Ama,
aileme göre çizgiyi aşıyorum:)
Çok teşekkürler,
sevgiler..