HASTANEDE AÇ ÖLMEKTENSE EVDE TOK ÖLMEK

• 9 Şubat 2015 Pazartesi 09:34:31

Nevşehir Avanos Sarılar Köyünden Arafoğlunun Hamdi Köyün rahle-i tedrisattan geçerek cami imamı olmayı başarabilmiş ender kişilerinden birisi idi.

Fiziksel yapı olarak da kısa boyu, tombul gövdesi ve minicik elleriyle sevimli bir yapıya sahipti.

Köydeki en verimli ve can bitiren sulak tarlalar babası Arafoğlunun Ali’ye ait olmasına rağmen Hamdi Amca, tarımsal işlere yatkın olmayan ve tür kuvvet gerektiren işlerden oldum olası uzak durur "kızıl" (haylaz /tembel/ üşengeç) olarak damgalanmasına "duyan kulağının üzerine yatarık" aldırmazdı. Zaten meslek ve meşreb olarak da köy işlerine karşı her zaman mazereti ve bahanesi hazırdı.

Bu sevimliğin getirdiği cazibesi sayesinde olmalı ki kendisi askerde iken komşu köyden Nahide kız Hamdi Amcanın annesi ile "Hamdi Amcaya kaçar"

Hayatları mizahi roman olabilecek Hamdi Amcamız ile eşi Nahide Halamız, geniş ve sabırlı psişik yapılarıya, karşılıklı anlayış ve hoşgörü içinde uzun bir ömrü mutlu bir şekilde geride bırakarak, her anlatıldığında taziye evlerini bile kahkaya boğan, baştan sona renkli hayatlarını tamamlayarak Hakka yürüdüler. Halbu ki, Hamdi Amca yürümeyi pek de sevmez, yemekten sonra uzun oturuşu tercih ederdi.

Köyodası kültürünü ve geleneğini uslûbuna ve tatlı diline aktarmış bir din görevlisi olarak yemek içmek konusunda sonradan görme sıradan imamlar gibi "sonradan gurme" değil, anadan atadan görme olup evvel ahirde çeşniye düşkün bir özelliğe sahipti. Özellikle “kikirik” yani kuruyemiş yemeyi çok sever, yanından yakınından kuruyemişi eksik etmezdi.

Ömrünün son günlerinde hastanede "dermansız dert" için yatarken doktor uzun bir perhiz listesi sayarak Hamdi amcanın elini ayağını yemeden içmeden keserek mağdur eder.

Hamdi Amca bakar ki olacak gibi değil, "kursak kavurgasını istiyor" dayanamaz, doktora yalvarırcasına:

Dohtur Bey, yavrum, yedirmiyonuz, içirmiyonuz. Ben biliyom bu dert beni yahamı boşlamıycah, anladım ki ölüm yahama yapıştı. Ben açlığa dayanamam. İçim eziliyor. Bu gidişinen burda zaten acımdan ölecaam. Anan baban hayırına bi iyilik et, beni evime sal da hastane köşesinde aç ölecame gendi evimde tok ölüyüm der.