..Beni Merak Etme Araf'da Kalıcam Bu Gece..

• 18 Ocak 2015 Pazar 15:41:17

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

iki yüzü kirli uykulara temiz yastık kılıfları geçirmeye çalıştığım bir akşam da daha,
ben yardım sen yal’taklık ediyordun o gerçek olmayacağına inandığımız hayallere,
atletim tuza bulanmıştı uyandığımda o sabah,
elim sigarama uzanırken,ardışık öksürükler ve yakası açılmamış küfürler ediyordum aklıma gelen ilk şeye,
sen şimdi nerden baksan hor göreceksin beni ama,
saçların yüzüme değdiğinden beri yüzüm yok inan,
daha güzel bi yalan bulamadığımdan gerçekleri anlatıcam sana,

alın yazım italikti benim ama sola meyilli,
herhangi bir renk körü gibi kızıl devrime yeşilleniyordum içten içe,
beni gözünde büyütmen benim için de en ideal yerdi belki ama,
kocaman cepleri olan kara önlüklü bir çocuktum hala,
pazar dönüşlerinde bir avuç iğde müjdesiydi annemin zayıf elleri,
babam mevsimlik işçiydi de ben yaz-kış hayaller kuruyordum,
sonra yazıyı buldum,
zaten yerinde saymak dışında kendimi bildim bileli matematikle aram hiç iyi olmadı,
mantar panomda zehirli notlar biriktirdim sana,
yetmedi,herkese bire bin katarak anlattım seni,gülüşün binbir gece masalları gibiydi,
kapalı bir televizyonda yansıman izlense,reyting rekorları kırarsın bence,
dirseklerim şiirlerini yazmaktan yara bere içindeydi,
(c)üzzam makamında şarkılar söyleyip sonra susuyordum da izin kalıyordu,

izninle çok daha geriye dönmek gerekirse,
henüz gaz halinde ki bir gezegende maskesiz eylemler hazırlığı yapıyor,
bir taraftan atmosferin panjurlarını kendi ellerimle pembeye boyuyordum,
aşağıda yer çekimine kafa tutuyordu Newton,elma dese kanun çıkıyordu,
Ay da çatlak arama çalışmalarını hızlandırmıştı ateistler,
Nasa başı oyunlarıyla Ay’ın elemanı Neil Amstrong seçiliyordu,
Ediz Hun ile Edison’u birbirine karıştıran çocukluğumun da geleceğine ışık tutmak adına,
parlak bi buluş yapma peşindeydim,
ama seninle her buluşmam da inandırıcılığını kaybediyordu cebimde ki buruşmuş Yeşilçam senaryoları,
hatırlasana ; Titanik gemisindeydik,sen kollarını açmış güvertenin ucundaydın,bense "kimseye bel bağlamayacağıma söz verdim" diyerek canım sahneyi katlediyordum,
kaldı ki ne aşklar denizin dibini boyladı,bu daha önceden kurgulanmış diyaloglardan dolayı,
hani "dehlize düşen yalana sarılırmış ya",
pul koleksiyonunu göstermeye çalışan çapkın balık muamelesi yapılsa da bana inatla,
ah be yanlış sosyal paylaşım ağlarına takılmış deniz yıldızı,
yazık oldu o iki dirhem çift çekirdek güzelliğine,
her ne kadar bazen teknolojiye yenik düşsem de,
yine de taslaklara hapsetmeden özgürlüğümü,"gönder"e çektim bağımsızlık mesajlarımı,
sen bakma ipe sapa gelmez benzetmelerime,
bak 18.yüzyıl da bile kim aşık olduysa "Fırtına ve Coşku" ile Goethe geliyordu,
Graham Bell’i ki onun sesini duymadan gözlerini kapatamıyordu,

hani şu uyumak için koyunlara çağ atlattığımız akşam,
bütün çatısız fiilleri başıma yıkmıştın,kalacak yerimde yoktu artık edebiyat dünyasında,
sabah bankta uyandığımda şakaklarım zonkluyordu,
yine fazla kaçırmışım "o son hayali kurmayacaktım" diye söylenirken kendi kendime,
meteliğe kurşun atıcak param da yoktu üzerimde,
Susam Sokağından bi simit alıp çocukluğuma uzattım,
çay olsaydı bir tane birinci sigarası yakılırdı aslında,
o gün ikinci sinir harbi çıkmıştı aramızda,
yönetim biçimin "mahrumiyet"di,
bayrağında örs,çekiç bir de üzengi olan kulaktan dolma devrim telaşarındaydım yine,
gözlerim orta doğu bozgunuydu,
herkes kendi derdine düşmüş kaldırılmayı bekliyordu,
mevsimsel değişiklikler bile sadece çeyrek ekmeklerden çeyrek biletlere taşıyordu umut israfını,
hepimiz yan yana dizilmiştik banka önlerinde,
hesap bildirim cetvelleriyle sıra dayağına çekiliyorduk,asgari ödem’ler tutarsızca büyüyordu beynimizde,
leş kokuyordu kamu birimleri,
ölen çocuğun arkasından yuh çekiyordu devlet büyükleri,
44 yıllığına batılı firmalara kiralanmıştı vicdanlar,
bu defa sahiden oyuncak oluyordu bebekler birilerinin ellerinde,
kirpikleri yaradanın müsadesi olmadan kapanıyordu da kimse silahını elinden bırakmıyordu,
ağzımı bıçak açardı sadece,öyle bir yere saklamıştım ki seni,
bir ihbar telefonu gelse,polisler girseydi ellerinde karalama emriyle,
hayatımı alt üst etseler bulamazlardı izini,

sonra gitmesek de görmesek de bizim diye,ölümden öte köy yollarına düştüm bir gün,
inan ki her şeyi o yaşlı adama anlattım mezarlığa yakınız diye,
bi kaç öğüt verdi,ve "halime üzülme" dedi giderken,Parkinson Danimarkalı bi forvetti,kim görse karşısında eli ayağı titrerdi,

Babil’in asma bahçelerinde asılmıştı yüzün,
ağlama duvarında yerli yersiz kahkahalar atıyordun,
Nostradamus kahve falında üç vakte kadar ayrılacağımızı söylüyordu,
anladım ki bir ayağım Mariana çukurunda,

yani anlayacağın kader,Hira mağarasında ki örümcek kadar iyi niyetle örmüyor ağlarını,
bundan sonra gökten zembille insen inanmam sana ama,
çürümeden çıkar dilinin altında ki duayı,
farzet ki bilimsel deneylerle ispatlanmış bir gerçeğe ters düşen ayetiz,
ve Berat kandili gecesi uyuya kalma pişmanlığıyız ikimiz,


sen ölmeden bi hafta önce//eab