HAYATLAR VE ONLAR ÜZERİNE ÇEŞİTLEMELER...

• 15 Ocak 2015 Perşembe 13:50:49

Hava buz gibiydi kanımı donduran bir kış gecesinin tenimi ürperttiği
sokaklarda her zamanki gibi başıboş dolaşmanın çaresizliğine kendimi
mahkum etmiştim.Ağır geliyordu bana kalabalıklar arasına karışmak onlardan
biri gibi davranmayı başarıp sahtekar gülümseyişlerin yüzümü teslim almasını
bir türlü içselleştiremiyordum,yalnızlık nasıl da mutlu ediyordu beni hesapsızca
ve sorumsuzca yaşamayı ne kadar değerli bulduğumu anlatacak kelime henüz zihnimde
kendinde yer bulabilmiş değildi.Söylentintiler kulağıma gelirdi evet bunları duyardım
ama gel gör ki ciddiye alacak adam tavrı bende yoktu ve gelişip beni etkisi altına
almasıda sanırım bünyemin kabul edemeyeceği konuların başında geliyordu,birilerinin
değer yargıları yaşantımı kabusa çeviremezdi hem ahlak denilen konunun sınırlarını kim
belirlemişti,otorite olarak kimi görecektik sınır nerede başlayıp nerede bitiyordu ?
sadece inandığım doğrular vardı ve mutlu olmam sözkonusuydu geri kalan her şey sadece
sivrisinek vızıltısına eşdeğerdi.geceleri Issız sokaklarda nereye gideceğimi bilmeden
uzun uzun yürümeyi severdim bu esnada kendimle başbaşa kalıp düşüncelere dalardım eğer
şansımda yerinde olup param varsa iki bira alıp gecemi daha da şiirsel hale getirirdim
hayat her zaman sokaklardaydı yaşamla ilgili tüm öğretiler ve acı gerçekler karanlık
sokakların belirsizliğinde karşıma çıkar sayfalar dolusu kitaplardan öğrenebileceğim
bir çok şeyi bir çırpıda kavrayıp öğrenmeme olanak tanırdı,kaldırımlarda sızıp kaldığım
gecelerin sabahında hayatla ilgili nutuk atan tipleri hatırlar içi boş olan konuşmalarının
midemi bulandıran basitliği gözlerimin önünden geçerdi,eğer paran varsa etrafın yavşak
sürüsünün kuşatmasına uğruyordu ama benim gibi parası kıt bir adamı temsil ediyorsan
çevrende pek yavşak sıfatına haiz olan insan bulamıyordun çünkü hiç kimsenin saklayacak
bir maskesi yoktu herkes olduğu gibiydi içtenlik ve doğallığın sınavını vermeye gerek yoktu
ucuz yaşamın samimi insanlarını pahalı hayatların riyakar mensublarından ve onların çevresinde
ağızlarının sularının akmasını saklayamayanlardan daha değerli bulduğum bir gerçekti,hava iyice
soğumaya başlamıştı ve ben yine bir balıkçı kahvesinin kenar masalarında sığınabileceğim bir yer
arayışına koyulmayı ciddi ciddi düşünmeye başlamıştım...