BİRİKMİŞ FATURALARIN AĞIRLIĞINDA YAŞAM...

• 31 Aralık 2014 Çarşamba 12:11:11

Öde öde bitmiyordu her tarafım faturalar tarafından istila edilmiş gibiydi
neredeyse gece uykumda gördüğüm rüya için bile devlet bana fatura gönderecekti
elimde ne varsa hepsi fatular için uçup gidiyordu kana susamış doymaz bir
vampir gibi faturalar ay sonu ağzını açmış beni bekliyor büyük bir iştah
duygusuyla bir güzel beni soyup soğana çeviriyordu,sistem insanları inek
gibi sağma üzerine kurulmuştu eline üç beş kuruş para geçiyor o da bir süre
sende kalıp tekrar geldiği gibi fatura ödemelerine gidiyordu,dik yürümek bile
zorlaşıyordu sanki belimde onlarca kilo ağırlığında bir çuval taşıyor gibiydim
kamburdum ama dışarıdan bakıldığında belli olmuyordu etrafımı saran kalabalık
nasılsın diye sorduğunda ezberlenmiş olan cevabı vererek iyiyim diyordum oysaki
iyi değildim bunu sadece ben biliyordum ağzımız yalana iyiden iyiye alışmıştı
yüzümüzde daima sinir bozucu bir gülümseme vardı adeta mecburmuşuz gibi şirin
görünme havalarına giriyorduk,buna gerek yoktu zira hepimiz aynı geminin içinde
yaşıyorduk yolcular olarak tiplerimiz birbirimizden farklı olabilirdi ama hayat
standartlarımızın istisnalar dışında farklılık arzettiğini söylemek oldukça zordu
buna rağmen dürüstçe bir tavrı içselleştirmek bize ağır geliyordu kendi mahçubiyetimizi
saklı tutarak yaşamak ve bize ait olanı dışarıya göstermek istemiyor gibiydik,kendi
küçük dünyamızı o kadar kutsamıştık ki dışarıda ne oluyor diye bakmayı bile unutmuştuk
biz unutabilirdik ama hatırlatan birileri daima çıkıyordu ve canımızı acıtan hakikatler
suratımızda bir tokat gibi patlayarak en azından bazılarımızı uyandırmaya yetiyordu,
geniş bir kitle ise atom bombası atsan dahi zaten uyanacak durumda değildi.