- 705 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
Utandım Aşktan
Çalındığında yürek kapım
İrkilmiştim
Dolaştı elim ayağım
Kamaştı yüreği gözlerimin
Her şey sen olmuştun
Özgürdü ağlamalarım
Yoktun ortalarda
Dolaşırken eziyet tohumları içimde
Öyle sessizce bekliyordum
GELECEĞİNİ BİLİYORDUM
Tükenmeden umutlar
Beslenmeliydi ruhlar
Geldin
İşte geldin
UTANDIM EY AŞK
İz Bıraktın
Yalnızlığımın Buğulu Camlarına
Hiç bir duyguya ait değildim
UTANDIM AŞKTAN
Sessizliğinde sorularının
Babasız bir çocuk oldu
Kimse sahip değildi
Yalnızlığıma
Utandım Aşktan Yazısına Yorum Yap
" Utandım Aşktan " başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.