EVVELİM&AHIRIMSIN
Sensiz gecen her günün sonunda kadere isyanım büyüyor. Bu kadar çaresiz olmak beni yıkıyor.
Hayatin iyi ve kötü yönlerini seninle tanıdım,
Büyüdüm, sevdim, ağladım, güldüm.
Yasamı yasam yapan tüm gerçekleri sen öğrettin bana... Şimdi sensizlikle avunuyorum.
Bir çare bulmak o kadar zor ki...
Bir tarafını yarım bırakmak, birşeylerden vazgeçmek zorunda kalmak...
Eğer bunun adına, bu acı çekmeye ask deniliyorsa evet ben sana aşığım...
Delice bir şey yapmamak için kendimle savaşıyorum adeta...
Çünkü bu hayatta sen ve ben hep birdik. Seni nasıl yarım bırakabilirim ki...
Ya sensiz ben ne yaparım oralarda!
Belki de tek çare ölüm ama sensiz olmaya dayanamadığım için yapamıyorum.
SESINI DUYABILMAK YUZUNU GOREBILMEK PAHASINA DA OLSA BU LANET YASAMA KATLANIYORUM...
CUNKU SEN BENIM EVVELIM VE AHIRIMSIN...
SENSIZ BEN BIR HICIM BIRICIGIM SEVDIGIM...
EVVELIM SEN OLDUN AHIRIM SENSIN...
YORUMLAR
Edebiyatımızın üçüncü sınıf bir öğrencisi...
Çok çile çekmek yetmiyor. Yaşamak da yetmiyor. Kendince haklı olabilirsin, ama o da yetmiyor...
Bir insan; en güzel ormanı, en güzel ağacı, en güzel dalı, en güzel yaprağı, en güzel böceği görmüş olsa da resim tekniği olmadıkça o gördüğü manzara karşısında çaresizdir. Öyle olur ki, daha cılız, topraksız, yapraksız ormanları anlatır gibi; basit, sıradan, amatör fırça darbeleriyle çizeriz gördüğümüz ormanı... Unutmayın ki; yetkin şairlerin, yazarların pek çoğu şu amatör şairlerin çoğundan daha az sevmişlerdir. Kendi kıymetinizi bilip, biraz daha çaba gösteriniz. Sevgiler saygılar.
Kaya Erbek tarafından 6/1/2008 9:33:29 AM zamanında düzenlenmiştir.