Kokulatmam

• 10 Kasım 2013 Pazar 09:23:09

KOKULATMAM
Keziban bacı hayatının baharında girdi kara toprağa. Dört yavrusu öksüz (anasız) kaldı. Sabır Abdullah emmiye. Ne yapsın? Bu çocuklar bakım ister,ilgi ister. Anasız olmaz. Kısa bir araştırıp soruşturma yapıldı. Büyükler el kol oldu. Devecipınarlı İsmail emminin kızı Emine’ye dünür gidildi.Görüşülüp konuşuldu. Abdullah emminin üç çocuğu anıldı. Yusuf,Ali İhsan,Hatice. Hayati gizlendi Emine abladan.
Allah yazmış. Emine abla gelin geldi Oğulcuk’a. Ana oldu Yusuf’a,Ali İhsan’a,Hatice’ye... Hayati ortada yok henüz. Emine abla bilmiyor Abdullah emminin dördüncü çocuğunu. Saklıyorlar. Saklamak nereye kadar? Bir gün getirdiler Hayati’yi.Taktim ettiler Emine ablaya.Emine abla küplere bindi.Abdullah emmiye verdi veriştirdi:
“Hani üç çocuğun vardı? Bu nereden çıktı?” dedi. Dedi demesine de bir süre sonra Hayati’yi de kabullendi. Ne yapsın?
Emine ablanın titizliği,temizliği herkesin malumu. Bu yüzden lakabına “Çöpebasmaz” dediler. Emine abla tam altı oğlan doğurdu. Abdullah emmi çobanlık,çıraklık,bekçilik yaptı. Kara bahtı,kem talihi yüzüne güldü de Almanya kapısı açıldı. Abdullah emmi tuttu Almanya’nın yolunu.Emine ablayı ve çocuklarını da yanına aldı. Bir Ali İhsan kaldı bu diyarda. Çocukların hepsini iş güç sahibi etti. Evlendirdi. Kendisi de emekli oldu. Kayseri’de Fevzi Çakmak’ta bir daire aldı. Yazları gelip birkaç ay kalıyor, emekliliğin tadını çıkarıyorlar.
Evleri kaloriferli. Kışın dönüyorlar Almanya’ya. Emine abla diyor ki:
“Kışın evimizi kapatıp gidiyoruz. Bizden yakıt parası alıyorlar.Yakmadığımız yakıta para veriyoruz.Bu nasıl iş,anlamadım.”
Bu gidip gelmeler, yorgun düşürdü Abdullah emmiyi. Hastalandı. Çaldı küs-i rahil. “Ecel gelmiş cihane / Baş ağrısı bahane.” Ruhunu teslim etti. Kayseri’de cenaze evinde toplandı dost,akraba ve tanıdıklar. Baş sağlığı ve sabır dilekleri,teselli sözleri... Sıra cenazenin kaldırılmasına geldi. Çocuklarından bazıları “Köye defnedelim.” diyor. Kimisi de Kayseri’ye defnedilmesini istiyor.
Emine abla da “Kayseri” den yana. Emine ablanın gerekçesi çok sağlam. Eğer Abdullah emmi’nin naaşı Oğulcuk’a defnedilirse Keziban bacının yanına konulacak. Keziban bacı ölmüş de olsa kuma. Kumasından kıskanıyor Abdullah emminin naaşını. Hatta Emine ablanın:
“Göndermem köye. Onun yanına koyup da ona kokulatmam.” dediği rivayet edilir.
Neticede Emine ablanın istediği oldu. Abdullah emminin naaşı Kayseri’de,Asri Mezarlık’a defnedildi.