O KÜÇÜK KIZ BÜYÜDÜ..

• 13 Ağustos 2013 Salı 20:35:57

Acılarım saat yönünde ilerliyor
ama ben hep geçmişe gittiğimde, acı çektiğimi fark ediyorum ..
Ne çok şey öğrendim yaşadıkça bu hayatta, ağlarken şarkı söylemek, içine akması acının,
göz yaşlarının, sevincinin, buğazında düğümlenmesi, bunlardır belkide insanı yoran..Ne kadar zormuş, mesela.. Yrn’larını düşünmek böyle umarsızca, karşımda konuşanları duyamamak, gülerken içten içe ağlamak, pencere ve kapı arasında koşuşturmak yorarmış insanı.. Benimde sonsuz sandığım mutluluklarım vardı sevinçlerim, gülümsemelerim hayallerim vardı sonsuzluktu belkide, o zamanlar öyle sanmıştım meğer yanılmışım, gittiler birer birer .. Kızmıyorum canımı acıtan hiç birşeye artık, umursamıyorum belkide.. Ne çok şey canımı yakmaya muktedirmiş meğer, varlığımın, olmadığı bir dünyada, amaları, bıraktım artık, keşkelerimde yok yinede katlanarak büyüyen bir acıyla yaşamak, ne kadar kolay olabilir ki .. ?