Gök Yüzü Hikayeleri - 1 ( Şair Ve Prenses)

• 7 Ağustos 2013 Çarşamba 13:07:50

Gök Yüzü Hikayeleri - 1 ( Şair Ve Prenses)

Yaşadığımız günlerden çok yıllar önce.
Çook uzaklarda bir şair yaşarmış tek başına.
Hep hayaller kurarmış gerçekleşmesi imkansız.
Bir gün kurmuş olduğu hayallerin içinde,
kaybolup gitmişken, bir peri kızına rastlamış.
Kalbi heyecanla atmaya başlamış ŞAİR’in. işte demiş;
- Arayıp bulamadığım. Hayalini kurup adını koyamadığım kız.
Yer yüzüne inmiş kanatsız melek. Bir PRENSES.
Prenses te Şaire karşı boş olmadığını hissettirmiş. Arkadaşlıkları,
yaşanan uzun mutlu günler boyu sürmüş.

Hikaye bu ya;
Bir gün prenses duyduğu özlem hasreti ile her şeyi geride bırakıp,
çok uzaklardaki memleketine dönmüş. Şairin peşinden,
gelmeyecek kadar gururlu olduğunu biliyormuş.
Ama araya giren mesafeler onların arkadaşlığını bozamamış,
Bir daha ölünceye kadar bir araya gelememişler.
Hikaye bu ya;

Şair uzun, uzun düşünüp bir karara varmış. Ve her gece,
el ayak çekildikten sonra, prensesin posta kutusuna,
kısa, kısa hikayeler yazıp bırakmaya başlamış.
Prensesin her sabah ilk işi o hikayeleri okumakmış.
Hikayelere o kadar çok alışmış ki, okumadan,
günlük işlerine başlamıyormuş, ta ki bir gün,
posta kutusunu boş buluncaya kadar.
Düşünememiş o gece şairin hasta olup yattığını.
Çok üzülmüş ve kendine yapılan bir haksızlık olarak, kabullenmiş.

Bir daha hiç affetmemiş şairi.
O günden sonra sabahları posta kutusunda bulduğu hikayeleri,
okumadan geri göndermeye başlamış. Şair hikayelerinin okunmadan,
geri geldiğini bildiği halde, yeni bir karar almış.
Ölünceye kadar Prensese sadece içinde ikisinin bulunduğu,
hikayeler yazacakmış. Yalnız Prenses mi? Hayır bulduğu,
her boş posta kutusuna değişik hikayeler bırakmaya başlamış.

Siz, siz olun ara sıra posta kutunuzu kontrol edin.
Hiç belli olmaz. Şair bel ki de bu gece,
sizin sokaktan geçmiş olabilir.
Kendisi itiraf etmese de aşık olduğu PRENSES’in,
kendisini affedinceye kadar posta kutularına,
ikisinin içinde olduğu hikayeleri bırakmaya devam edecek.

( Teşekkürler Anadolu’nun küçük bir vilayetinde yaşayan,
PRENSES sen olmasaydın bu hikaye de oluşmazdı. Bu
ADAM senin küs halini de sevdi her zaman.)

16-06-2006-Cuma/ Haznedar
Tuğrul Ahmet Pekel