Bir Güne Arife Yüreğim

• 7 Mayıs 2013 Salı 23:16:40

hayrettin taylan

Bütün şehir yüzümde yansıyordu. Seninle güleç zamanlar gece karanlığı gibi yüzümde okunuyordu. En zor vedalaşmanın telaşında ıssız ormanlar yanıyor şule bağrımda. Nazlı bir can yeşeriyor dipsiz kuyularda. Şule şule yandığım kent ile kendime gelemediğim, sarılamadığım oyalı şehrin kapkaranlığına kendimi sen sanan kendimden kurtarmaya çalıştım.
-Hiç kimse kadar çok kimsesizlik istifleniyordu. Beni bulan benlik suyunda, benimle bulaşamayan
bahtın kıyısında sessizce beklemeye derviş olamadım.Sabreden derviş muradına ermiş.
*Oysa muradım seni bir ömür yaşamaktı. Muradımı kemiren yakınsal çevrenin can ve aşk yakıcı alevinden bir adım atamadın. Herkesin bildiği, herkesin yaşadığını sandığımız sevdada bir arpa boyu aşamadık koca çölde.Adın içimde, gönlümde, ölümsüz sevdamda Leyla.Yalnız leyli gecelerime hüzün gibi estin. Bir yanın bende hüzündü. Sen benim hüzün yanımsın.

-Bir şeyler kapanıyordu kendini kapatmış imkansızlıklarda. Sırların kadar surların vardı.Her surun ardında amaçların dehlizleri vardı. Kendine hesapladığın hayatın matematiğine uyumlu değildim.
Benim yüreğim kadar hayat gerçek olmaya suların yoktu. Kapısı ve penceresi benden örülü yarınlar sundum.Gönülevimde var mısın? Neden bir tas gerçeklik sun muyorsun? Neden seni bu kadar özleyene bir adımlık bedel sermiyorsun.
-Çok özlediğim biri var ;ama göremeyişin filminde sonu bitmiyor. N
Yüzde yüz çalışıyor uzaklar. Yüzünde yüz çalışıyor hüzün. Umutlar tükeniyor, ondan başka herkesi görüyorsun. Herkese sanki sana gelmek için ölü deniz. Onun yüzünde yüzemedikçe hayal kırıkları yüzüyor.Yüzmek kıkırdaklara iyi geliyor.Kikirdekleri yok edecek onun gülüşü yoksa yüzmek iyi gelir sevmeye.

Susmak zam yaptı zamansızlığa. Sessizlik içinde kaldı hüzünler.Sensizliğin kucağında ağlıyor hayal ettiğimiz aşk.
Bu sen şehrinin siluetinde damla damla eriyor sevda halim. Bir sen duvarına yazılıyor yalnızlığımın felsefi cümleleri.
*Hayal ettiklerimle geldiğim sahilinde imkansızlık imlerinde susturuldu. Aynı cümlenin dibinde yazılmıyor yazgımız.Sen ayrı cümlelerin cumhuriyetindesin. Demoslar yok beni anlamaya. Aşk halkının seçtiği gönül başkanını, derin güçler senden almaya uğraşıyor.
Üşütmüş hasretlerin kavlinde, peygamber kavliyle seni istemeye geldiğim gerçeklik aynasında yüzün yok.Hangi yüze benziyor aşkın bilemedim.Bir oyunun huyunda, birçok özlemin şifresi sıralanıyor.
-Uyuyan huylarım üşürdü.Mesela bir huyum seni çoktan çok sevmek.Nedense bu huyum boyumu aştı.Bir huyumda gözlerine bakmak;ama bu huyum üşüyor. Gözlerine bakacak kadar yakın bir kader sunmadın.Oyalıyorsun zamansızlığı. Nakışlar arasında kalan gidişler var.Gelmek var, gitmek çok gitmeye akraba.

Hayal kırıklarımın saçıntılarını toplayamıyor çok özlemek.Seni özlemin sabır taşları imkansızlık yeliyle uçup gitti.Bahtımın tahtasında yazılı bir günler var.
Senle bulaşmayı bayramdan sayan günceler bir güne arife yaptı. Yarın yarin bayramı gibi düşünen bir çocuk gibiyim.Sevda bayramlığımı giymiş, seni görmeye, sana bakmaya, sesinden aşka dair kitaplar okumaya hazır. Şeker yerine, sevgini, harçlık yerine huzurunu, ilgini, içten sevgini, istercesine.
-Dua gülümsün. Sitemlerim sinene batsa da ahlarım yok. Mecburiyetin yok bana gelmeye. Gelmek zorunda değilsin.
...
Ötesiz ,berisiz ,niyetsiz, sensiz, bensiz, cümlesiz bir kitap gibi sonsuzluğa açıldım ben.
-İlk aşkın kalıntıları arasında kendime gidiyorum.Sen orada varsın, hep olacaksın, sadece gerçeğim değilsin.Gerçeğim olma sınavına katılmamış hep bahane raporu almış belki bir gün sınavına girerim .Hayat, aşka ders , ders aşkın ta kendisi.
Geldim, gidiyorum kendime yine.Kendime gittiğim her yerde bir yar gölgesi var. Şuleler buzlarımı eritti diyecek kaderin algıcısı. Buzlar sularımı aşka yazdırdı diyecek oyalı , ceylan yürekli birisi.
Bir demet papatyada sevmek sayılacak.Hep aynı sonda seviyor çıkacak .Hep seviyor çıkacak.Tek taraflı , imkansız, bir günü çok ama her gününü o bir güne sunmuş bir yaşanırlık adılı olarak.

herkesin.......bir umudu vardı /benimse her duyguyu özetleyen senim
herkesim bir savaşı...... vardı/ benimse tek zaferim senim
herkesin bir kaybedişi......bir acısı vardı/ benimse tek kazancım senim
herkesin bir yalnızlığı....... bir hüznü vardı/ benimse sensizliğim
herkesin gidemediği biri gidişi vardı/ benimse ömrüme sızışın vardı
herkesin ömrü vardı, sevdiğine sunduğu/ benimse binlerce ömrüm vardı sana
herkesten daha çok her şeyden daha çok, her çoktan daha çok sendeydim