1 huzur

• 2 Mayıs 2013 Perşembe 21:38:35

Kermesin ilk günüydü.tarifsiz bir heyecan ve telaş,ellerim belkide hiç olmadığı kadar soğuk canı çekilmişcesine masada dost edasıyla sırt sırta yaslanmış o muhteşem emeklere bakarken,gözlerime camekanın ardında dolanıp duran ve sanki söyleyecek birşeyleri varmışcasına telaşla ellerini birbiri içerisinde ısıtmaya çalışan,daha önce hiç görmediğim bir beyefendi takıldı..Ellibeş altmış yaşlarında belki var belki de yok..Kapı açıldı hiç yabancılık çekmeyen bir ifadeyle yanaştı beyefendi yanımıza...Yarın dedi...Yarın bir tepsi kabak tatlısı getireyim mi size?..Satarsınız burda olur mu?...Şaşkınlıkla baktım gözlerinin içine ,olur tabi efendim,olur..Neden olmasın..Sekiz güne sığdırdığımız kermes hazırlığında işte burası diyerek girdiğim ve hayal kırıklığı ile döndüğüm mekanlar oldu..Kermes kelimesini duyduğumda bir sorumluluk istenilmeden verdiğim cevaptır benim...Ne yapsam,ne yapabilirim..Eksik ne,,ne olsa olur daha güzel...Ve yaparım tabiiki de..Sıkıntı yok..Derken birkaç saniyeye belkide o sekiz günü sığdırdığımı farkettim..Hiç kopuğu olmayan bir film..Sadece arada kesmeyi arzuladığınız bir kaç kare dışında hızlı ve net bir film..Ne de olsa vakti zamanı henüz çok yakın..Küçük çekik ve bulut yüklü gözlerinin ardından bakakaldım beyefendinin..Ne bir telaş kaldı,ne bir heyecan,ne bir titreyiş yüreğimde....Soluklandım öylesine huzur basmış bir nefesi..Aldı gitti yorgunluğumu aldı gitti belki de korkularımı...Bu sabahın akşamı diyordum,,gerek kalmadı akşama...Sabahın sükunetiyle anlattı beyefendi bana,,emek yürekteydi...Yürek işte burda..



ilk gün müthiş bir tempo yaşadık kermesimizde..Muhtemelen davet ettiğimiz dostlar pervane olmuştu etrafımızda..Serviste uçuşan kelebekler gibiydi arkadaşlarım..Hele Özge,,kırmızı kelebeğim olmuştu benim..Sarı saçları,iri gözleri nazik ses tonuytla her gelene yetişecekti neredeyse..Bileklerine yükselmiş siyah botlarının o incecik ve yüksek topuklarına rağmen uçtu servis masasının etrafında...Yorgunluğumuzu dahi farkedememiştik...Ta ki akşam olup boş servis tabaklarının bize baktığı ana kadar..Yorgunduk evet ,,,velakin o huzur bastı geçti yorgunluğumuzu ve mutluluk budur dedim yine,,budur....Evet ertesi güne tekrar buradaydık...Ayşe hanımın eşi evimize bırakıcaktı bizi..o ne...tabanlarıma basarken müthiş bir sancı hissettim..Beyefendiye ayıp olur düşüncesiyle inatla attım adımlarımı..Yoksa oturabilirdim bir köşede öylece saatlerce..



ilk günün akşamı aklım sabah uğrayan beyefendideydi...Ertesi gün müthiş bir heyecanla çıktım evden..İkinci gün ve telefonda sesler dans ediyordu sanki...hareket vardı,harekete bereket demek gerek...Tam da tahmin ettiğim gibi haftasonu ve beklenen görüntü,kermesimize icabet vardı..Mutluluk dedim ya..Gözlerim kabak tatlısını aradı..Baktım muhteşem görünüyordu..O sırada beyefendi camekana yanaştı baktı ve kayboldu..Meğer tepsi boşaldımı acaba diye kontrol ediyormuş..O muhteşem görünümlü tatlıdan hemen paketlettirdim ve beyefendiyi aradım..Adını olsun öğrenmek istiyordum..Bir teşekkür dahi edememiştim ilk günün verdiği hayrete düşüren şaşkınlıktan...Baktım bakındım..yoktu..Kendime kızgınlığım ve kırgınlığımla eve döndüm..Üçüncü gün ve derken dördüncü gün..Gözlerim beyefendiyi aradı durdu..O sırada çay servisi yapıyordum ki....
Çay alabilirmiyim dedi bir ses..aslında sesini o gürültüde alamamıştım da pek..Nedense başımı çevirip hızla bakmak geldi içimden..İşte o beyefendi..Heyecanlanmıştım.Lütfen dedim lütfen buyurun..Siz dedim o beyefendisiniz.O muhteşem tatlıyı getiren...Evet dedi mahçup bakışlarıyla..sizi bekliyordum bir resminizi alabilirmiyim dedim rica etsem..Beraber bi fotoğraf çekinebilirmiyiz..Nasıl ifade edeceğimi bilemediğim duygularım vardı o vakit...Biraz duraksadım ve tabi dedi beyefendi..Ve bir karede bu unutulmaz duyguyu sardık,sarmaladık ve sakladık...Anlatmak stiyordum,,üç gün boyunca etrafımdakilere susmamıştım ya...Binlere,milyonlara anlatmak istiyordum...Küçücük yüreklerin o kocaman sevdasını..
Beyefendiye çay ikram eder etmez hiç vakit kaybetmeksizin konuşmaya başladım.
Bir solukta kaç soru döküldü dudaklarımdan bilmiyorum...Sadece kilitlenmiştim..ve Huzur derneğinde huzur dağıttığını öğrenmiştim..