FİLM BAŞLIYOR-1- HAYAT

• 20 Nisan 2013 Cumartesi 00:11:57

…FİLM BAŞLIYOR…



1…..2…..3 VE KAYIT…..



FİLMİN ADI: HAYAT

SENARYO: KADER

FİLM ÇEKİLEN YER: DÜNYA

OYUNCULAR: İNSAN, İNSAN, İNSAN…







İşte, bir ağlayış sesi daha. Ne kadar da acıklı ağlıyor. Yoksa hiç beğenmedi mi dünyayı? Nefes içini mi yaktı acaba? Hayat boyunca hep ağlayacak mı böyle? Annesi de doğarken ağlamıştı ve yine ağlıyor. Ama onun ki gülümseyerek ağlama.



Hoş geldin sevgili dostum. Hoş geldin insan. Bak burası dünya. Sende bu dünyada henüz daha figüran sın. Zamanla herşeyin gelişecek. İlk önce kontrol edemediğin o şirin kafanı tutmayı öğreneceksin. Etrafa bakmaya başladığında merak edeceksin hep. Merak saracak gözlerini. Sonra gülümsemeyi, susmayı, dilini döndürmeyi, yürümeyi ve sonrada konuşmayı öğreneceksin. Herşeyini annen baban yapacak. Senin hiçbir sorumluluğun olmayacak. Keyfin yerinde olacak her zaman. Yaşın yavaş yavaş büyümeye başladığında sokaklar ile tanışacaksın. Belki seni sevmeyecekler. Belki kimse oynamayacak seninle. Zorda olsa oyun arkadaşı bulacaksın kendine. Ve daha çok arkadaş. İşte sana rahat. İşte benim çocukluğum derken ışıklar sönecek ve perde kapanacak…



Sonra perdeler yeniden açılıp, ışıklar yeniden yanacak. Ama suratın asık bir şekilde görecekler seni. Çünkü tam çocukluğumu yaşıyorum derken okul zamanın gelmiş olacak. Ve artık sorumluluk üstlenmeye başlayacaksın. Belki yazmayı çok geç öğreneceksin. Belki okuyamayacaksın hemen. Ödevlerin olacak birçok. O ödevler senin sorumluluğun olacak. Defterin, kalemin, silgin… Hepsi senin sorumluluğunda olacak. Bir şeye zarar versen o senin sorumluluğun olacak. Okulda öğretmenin rahat bırakmayacak evde ise ailen. Her zaman oyun oynayamayacak sın. İstediğin zaman sokağa çıkamayacaksın. Bir odan olacak ve senin sorumluluğun altında olacak. Birinci sınıfta ‘’ keşke şuan büyük olsaydım da okul bitseydi ‘’ diyeceksin. Ama yanlış düşüncelerde olduğunu fark edemeyeceksin. Küçük olmanın, daha birinci sınıf olmanın zorluklarıyla yanılacak sın hep. Daha erkenden hayat sıkıcı gelecek sana. Yavaş yavaş okumayı ve yazmayı öğrendiğinde artık olan biten her şeyden haberin olacak. Hafta sonları okul olmadığına sevinemeyecek sin. Öğretmenin bir ton ödev verecek çünkü. Onları yapman gerekecek ki onlar senin sorumluluğunda. Sıkılacaksın ama bir yandan da annem baban sıkacak seni ödevlerini bitirmek için. Pazartesi günlerini hiç sevmeyeceksin. Erkenden uyanmanın yanında okulun olması da üzecek seni. Sömestr tatili geldi diye çok sevinemeyecek sin. Daha da çok sorumluluğun olacak. İkinci dönemin başlayacak yine ders, ödevlerle geçecek. Ve birinci sınıfın sonuna geldiğinde çok zor geçen bir seneni de sonuna gelmiş olacaksın. ‘’ Artık büyüdüm, ikinci sınıfa geçtim’’ derken ışıklar yine sönecek ve perdeler bir kez daha kapanacak…



Üç ay tatil yapacaksın. Tatilin tadını çıkaracaksın bu defa. Ama bir yandan da zaman hızlıca akıp geçecek, takvim yaprakları birer birer azalacak. Yazın sıcağına tam alışmışken eylül ayı ile birlikte sert bir sonbahar rüzgarı ile tanışacaksın. İçini titretecek. Kısa kollu elbiselerini çıkarıp, uzun kollu elbise giyeceksin. Hatta onun üzerine de hırka… Yaz mevsiminin bitmesi üzecek seni. Diğer yandan da okulların açılmasına az kalan süre. Tatilin tadı damağında kalırken…



Işıklar yanacak ve perdeler açılacak. Yine erkenden kalkıp okula başlayacaksın. Artık ikinci sınıftasın. Biraz sevineceksin. Artık en küçük sen değilsin okulda. Artık biraz daha alışıksın. Bu sana hayatının ilk tecrübesini katacak. Ama yine şu dersler canını sıkacak. Daha da üst seviyede ve daha da zor. Yine ödevler verilecek birçok. Birinci sınıftan biraz daha zor geçecek. Sandığın gibi olmayacak. Yaşın bir yaş daha büyüdü ve hayatta bir adım daha attın. Zor geçecek yine bir senen. Işıklar sürekli sönecek yanacak, perdeler sürekli kapanacak, açılacak. Üçüncü ve dördüncü sınıfı da anlatacaksın ama önünde ortaokul olacak. Yeni dersler, yeni öğretmenler, daha büyük sorumluluklar… Çok baskı yapacaklar. Üzerine daha çok gelecekler. Çünkü artık asıl hayata başlayacaksın. Hayatında ilk kararını vereceksin. İleri ki hayatın için önemli bir adım atma hazırlığında olacaksın. Lise dönemin senin yolunu, mesleğini belirleyecek. Yaşama düzenini kurmak için en önemli etken olacak. Sorumlulukların iyice artacak. Sahibi olacaksın her şeyin. Liseye başlayacaksın ve gençlik dönemin karşılayacak seni. Artık kendine bir hayat amacı seçeceksin. Derslerin, sınavların, ailenin baskısı bir yandan seni zorlarken, diğer yandan da arkadaş ortamın, yaşama biçimin zorlayacak. Duyguların kabardığı ve biriktiği dönemlerde aşk ile tanışacaksın. Hayat seninle çok uğraşmaya başlayacak. Hep oyunlar oynayacak sana. Sen hep tepki gösterir, şikayet edersen eğer doğru yolda ilerleyemeyecek sin. Kimse sana yardım etmeyecek. Liseyi iyi kötü bitirirsen ne güzel ama ya bitiremezsen? İşte o zaman hayatın iyice zorlanacak. İş bulamayacak sın. Para kazanmak kolay olmayacak. Ve isyanlara gireceksin. Evlilik dönemim gelecek ama bir işin olmayacak. İşsiz adama da kız vermeyecekler. Bir iş buldun ve evlendiğinde aldığın maaş yetmeyecek. Borçlara gireceksin ve borç gırtlağa dayanacak. Çoluk çocuğa karışacaksın ve iyice sorumluluğun artacak. Bunalacak sın. Hayata küsecek sin… Ama hayat amacının üzerine gidip, kendini geliştirmeye çalışarak, ileriyi düşünüp, liseyi iyi bir şekilde geçersen olumsuzluklar uzak duracak senden. Üniversiteye girebilmek için elinden geleni yapacak ailen. Sende elinden geleni yapıp sonunda iyi bir bir bölüm kazandığında gururlandıracak sın aileni. Üniversite hayatın daha sıkı geçecek. Artık hayatında bütün sorumluluklar senin. Reşit olduğun için hayat artık sana bütünlüğüyle yüklenecek. Hayat amacın doğrultusunda gittiğinde emini ki başarılara doyamayacaksın. Güzel ve sağlam bir işin olacak. İyi para kazanacaksın. Bir yuva kurup, çocuk yetiştireceksin. Ömür eksilecek yavaş yavaş…

Yaşlanacaksın. Çocukların seni gururlandıracak. Doğarken ağlamıştın yine ağlayacaksın. Ya sevinçten ya da üzüntüden. Ve bu yine sönecek ışıklar ama bu defa bir daha yanmayacak. Yavaş yavaş kapanacak perde ve bir daha açılmayacak. Film bitecek senin için. Ya alkışlanacak sın ya da bu vakte kadar salonda kimse kalmayacak. Güle güle sevgili dostum. Güle sevgili insan…



Hepimiz bu hayatta gelip geçiciyiz. Hepimiz birer oyuncuyuz. Sahnemiz dünya. Hepimizin de birer senaryosu var adı da ‘’KADER’’. Ve bu senaryodan ortaya çıkan yapıtta HAYAT… İşte; insan doğarken ağladı, zorluklara katlandı, sorumluluk üstlendi. Hayat amacını belirleyip o amacına ulaşmak için çabalayan mutlu oldu ve alkışlandı. Ama hayat amacı olmayıp, hayatın oyunlarıyla başa çıkmayan, hep engellere takılan insan ise filmin sonunu buruk yaşadı ki onu alkışlayacak kimsesi olmadı. Eğer perdeler tamamen kapanırken herkesin ayakta sizi alkışlamasını istiyorsanız; hayatın zorluklarına karşı kendinize bir amaç, yol belirleyip, o yoldan çıkmamayı başararak amacınıza ulaşmanız gerekir. Pes etmek durmaktır. Durmak ise trafiği yoğunlaştırır. Hayat boyunca figüran kalmak mı yoksa oyuncu olmak mı?

Tercihiniz……………………………………………….







…………………………..SON……………………..









CEMAL ULU