İyi Niyetlerimin Betik Kentisin Şulenar

• 7 Nisan 2013 Pazar 13:05:08

hayrettin taylan

Bu gönlün arka bahçesinde yetişen güldün. Gülüşünle büyürdü güller, aşklar, ben’ler. Şimdi suskun şehirlerin ıssızlığı yağıyor yüreğime. Sevda yelim esmiyor.

-Gamzelerinde toplanmış gamlarım var. Güleç yüzünle toparlanacak bu ruh halim.Sensizliğin yellerinde gönül dalları kırılmış cümlelerim var.Öznesinin aşk kafası kırılmış.Beyin kanaması geçiriyor anlar. Yoksun diye kalbimde saklı tüm sözcükler hüzün kusuyor.
-Acilindeyim beni iyileştirmeye gelmeli her halin.

- Kirpiklerine sürdüğün rimelin değeri kadar boyalı anlamlar birikiyor yürek yüzümde. Rujunun değdiği manaların izindeyim. Hangi cümleyle yıkansam silinmiyor.
-Annen-baban hayrına…bir dahadan çok öper misin?

Hayalüstü yazgımın üstü açık.Özü , üşüyor. Ruhumun dirençlerinde senli volkanların sözsüz romanları var. Faylarını sunuyor gelemeyişin. Gelemediğin her gün kendince depremler sunuyor.
-Cümle bağrımda sarsıntıların var. Sen hayalin adılısın.Gerçeğime aşılanmış bir sevda yeli değilsin.Hoşluğun esti, yazdırdın, sevdirdin.Yenik düştü düşlerin.
Aşk için aşka büyüyecek büyüteçli demlerin yok.

Bir anlık , bir ömürlük güneş tutulması sardı aşk gündüzlerimi.Öyle sandım.
Kandırılmışlık muştuluğunda kendimi buldum.Serdiğim sevdanın iklimi yüce, içten, gerçek, bütüncül sandım.
-Beddualara karışmamış cümlelerimi durulanmış gerçeğindeyim. Özlediğimi biliyorsun, adın kadar bir adım atamam telaşındasın.

-Bir çocuk yüreğindesin. Yalnız başına sevememenin girdapları arasında kendine aitlerin aidiyet sofrasında sunulmuş yüce bir aşkı yaşamayı erteliyorsun.

• Bir gönül sofrasında tadımlık bir an gibi uzakların şulesini sundun.
Yakarım ve susarım dedin.

Bilmediğim algılar yolculuğunda gerçeğim aşkı sen bildi. Çaresizdi bu yürek. Teslimleri ütülenmiş duygular şehrinin aziziydim. Azizdi sevdam.Berraktı sevgi denizim. Sen dahi kirletemezdin . Bu benim sevdamdı. Böyle sevmiştim, böyle yaşamıştım. Cümlelerde yaşandı. Vedası ertelenmiş aşk romanın son kahramanı gibiydin.
-Hep varla çok var arasında ;ama yanımda hiç yoktun. Belirsizlik uçurumunda açılan güldün.Ha bugün, ha yarın…Derken suskun bir dile düştü düşlerim.
-Bir düşsün , ötesi kısmetle saklı.
-Sızıyla sazını çalıyor sensizlik. Gelmesen de olur. Yaşanıyor içimde aşkımızın tüm zerreleri. Sen kendine zer ol. Sen kırılmayacakların yanında kalbi kırılan sevgi oyuncağı gibi kal biraz.Ben kim, bana zaman ayırmak kim?

-Pus tutmuş yarınımda aç kurtlar satırlarımın kuzusunu yiyor.İçimdeki sisler, hislerimi de kapatıyor. Bir sevda okyanusu kuruyor. Teslim olduğun özel denizinde seni seveceğini de özel fabrikadan çıkarıp sunsunlar gülüm.
-Hadi kızım, bizim istediğim formatta bir adam.Fabrika çıkışlı, bizim amaçlarımızı, hayallerimize, öngörümüze uyumlu bir aday.
Robotla aşkın tanıştırılması olur mu ki yar…Sen sabrımın gülüsün tamam da

Dudaklarımda esen bu soğuk cümleleri ne zaman sıcağa çevireceksin. Hangi iklim seni bana getirecek? Hangi gerçeğin dilinde dilsiz kalıp susacaksın.

-Veballer bilir misin? Birisini severken yarı yolda bırakmanın vebalini taşıyacak vicdani merkezin var mı?
-Var mı seni sahi sevgilim. Vicdani direncinde eser mi suskunluğunun , ilgisizliğinin y’elleri.

Bir veda telaşı soyunuyor uzaklarında. Bir adım daha var sana yakın. Bir adım daha var , senin adımınla büyüyecek.
-Neden bu büyük sevdayı kanatıyorsun.Hüzünlerimin vampiri misin?
Kalbimde senin aşk bebeğin büyürken, neden bu uzaklayış..Neden bu sızılış.
Hangi bahanenin merdiveninde kendi dünyanın son katına çıkıyorsun.
Kendini ne kadar yaşıyorsun? Ne kadarı senin hayatın.Bağıllarına teslimler bendi serilmiş.Oradasın, aşamıyorsun neden?
-Yazılmamış romanların dilsiz kahramanı gibi kahırlar sürme bağrıma. Dilimin yazdığı bu sonsuz aşkın sevi okyanusu gibi akıver.
Dalgalarınla sar beni.

Maviler giydir güzel dünyanı. Benli dünyanı coğrafyasını çiziyorum .Egzotik kentlerinde kalıyorum. Kozmik yaşanırlığın tam ortasında sarılıyor dünyan.

Sitemlerim tuvale sığmaz.Bu da bir özleyiş resmidir.Bir terapidir sensizliğe. Kendime dersler vermektir. Hüzünlerimi seninle eritmek mecrasıdır.

Cümle uçlarımda yaşıyorum seni. Baş ucumda duruyor hayalin.Bir gerçek atlas gibi duruyorsun.Renklisin, aşk rengime özelsin.Bir rengin yok, o da gerçek olma rengin. Atla eskiyor, uzaklar eskiyor, gelemeyişin eskiyor duy biraz.

Duamsın…
-İyi niyetlerimin betik kentisin.
Dilden dile, gönülden gönüle beni taşıyan aşk şulesisin.
Süzülsün ruhumun derinlerine nefesin.Nefsinin başkentini taşı yanı başıma
Bir ümit bağrında, bir umut şarkısında benimle yaşa gerçeği.
Ben kadar adım at, ben kadar adım kal ….