Ya içindesindir çemberin,..ya da dışında yer alacaksın"...!

• 25 Mart 2013 Pazartesi 13:18:03

Birlikteliğin idamesi tek taraflı sevgiye bağlanmışsa,... bu iki taraflı haksızlıktır...

Ne diyor ozan..;" her kesin bir derdi var,durur içerisinde...! "

İçine sindiremediklerinle yaşamaya inat etmenin mantığı yok...Birikimlere sebep olur,.. ve gün be gün saygıdan tüketmeler başlar...cennet bahçesinde talan başlar...

Seven, sevdiği için sevdiğini minnetler içinde bırakmamalı... kalan da kaldığı için...

Ne yani,.. "seni canımdan çok seviyorum,... canın çıksa bırakmamm..! "" ya,.. öyle mi.? canından bezdireyim de gör..! "haline dönüşse, ki bu doğal reflekstir,..daha mı iyi..?Her iki durumun da özeti..;" canın cehenneme" dir aslında... ve eziyetin en büyüğü... Sevginin eziyet haline dönüşmesi,... zül’ dür, vebaldir...aksine, o çok değer verdiğinin, karakteri ile değişim sorunlarına sebep olmadan, izin vermelidir,..gitmesine..

Evet, işte o ipler.... hani, ya başkalarının,.. ya da kavramların, genel kabullerin çekiştirdiği ipler... Her iki cinse de ayrı ayrı suçlamalar yükleyen mahalle baskısı..Hadi izin verdik gitti... izin aldık yürüdük son anda yanıp kül olmaktan kurtardığımız cennet bahçemize,..diyelim...

" El gün, akraba,.. eş dost ne der....? "" ya,.. çocuklar...? "" bunca yıl, bunca emek...! "

... Neler demeye pek meraklı el gün ne derse der,..Ama,..ateş düştüğü yeri yakar Allah vermesin...

... Çocuklar ise, kavrayışlarının yüksekliği ile bu el alem takımına yaş çıkartıyorlar aslında... Yaşanan azabı onlar daha iyi ve derinden hissedebiliyorlar, konuşulanı ise hayret verici bir ferasetle anlıyorlar...

... Bunca yıl ise, her iki insan için de boşa gitmiş emektir.. Çünkü, kimse mutsuz olmak için birlikte olmaz.

Bu nedenle, eziyete dönüşmesine izin vermeden, ama denenmesi gerekenleri denemeyi ihmal etmeden, sevgisini paylaştıklarımızın hatırına, varsa eğer duyulan saygıyı zedelemeden, karar verilmelidir...

Hele ki kadir kıymet bilmezin birine düştüysen,.. her günün ziyan...

Ammaa..!

Yemeğin altı yandı,.. ütü bazen çift çizgi oldu vs . basit sebepler öne sürmek,.. ya da sebepler icat etmek elbette bir niyetin göstergesidir... Gönüllü yapılmayacak bir davranışı ısrarla beklemek ve hoşlanılmadığını bildiğin halda aynı ısrarla davranmak ta öyle..

Sevgi, kabul demektir,..en kısa ve en geniş tarifiyle... Ve sevgi, bu kabul ile eğitir,..birliktelikleri de birbirine benzetir... Kabul varsa,..gerisi teferruattır ve işte o zaman iki ileri bir geri idare edilir, Anadolu tabiriyle... Hatta belki bir iki tıkanıklıktan sonra, hep ileri gidilir... Dedim ya, sevgi eğitir,... ileri bakmayı ve daha pek çok şeyi öğretir...

Durum şu..;" ya içindesindir çemberin,..ya da dışında yer alacaksın"...!

SELDA İYİEKMEKÇİ