KARADENİZ KAPKARA
Karadeniz kızgındı yine.
Kim ne demişti ki,zaten huysuzdu.
Kaç gündür kızdırmıyorduk bile...Huysuz işte huysuz ne olacak!
Yanına bile gidemiyorduk.Al sana, al sana der gibi o deli dalgalarını şap şap hırsla taşlara vuruyordu .Ne kadar uzak dursam da incecik damlalar eserek yüzüme yapışıyordu.Onu izlerken garip bir heyecana kaplıyordum,kalbim küt küt atarken, ellerim buz olmuştu yine.
Koşarak eve gelmiştim .Kalbim daha çok atmaya başlamıştı.Orada dursam beni yutacaktı, kaçarak kurtulmuştum.Eve gelince camdan korkulu gözlerle fark ettirmeden deli denize baktım.Deniz evimize çok yakındı.Camdan beni görünce ‘’Sen ,sen yok musun sen seni bir yakalarsam’’ diyordu.Hemen perdeyi kapattım.Annem ‘’Sabah sabah ne oluyor aç şu perdeleri’’ deyince mecburen tekrar açmıştım.
Tekrar göz attım ‘’Saklanma sana soracağım ‘’ diyordu.Nede çabuk fark ediyordu beni.Yoksa aklı fikri bende miydi ne?
Camdan süzülüp hemen camın altındaki koltukta saklanmıştım.Fakat çenesi durmuyordu.’’Elbet bir gün geleceksin ,dışarı çıkmayacak mısın bak sana neler yapacağım’’diyerek beni tehdit ediyordu.Korkudan süzülüp saklandığım koltukta uyuya kalmıştım.Rüyamda deniz kabarmış ve evimizin önüne gelmişti.Çılgına dönmüştü herkes.Babam ‘’Birazdan eve girecek ne yapacağız,hepimiz öleceğiz ‘’diyordu.Annem ağlayıp dururken bizi nasıl kurtarabileceğini düşünüyordu.Deniz eve girmeye başlamış insanlar bağrışarak kaçıyorlardı.Mahşer yerine dönen mahallemizde kıyamet kopuyordu.
Elime aldığım leğene bakarken ‘’Bununla kurtulabilir miyim acaba ‘’ diye düşünüyordum.Birden annem ‘’Kalk hadi koltukta uyunur mu?’’ deyince annemin boğazına atılmam bir olmuştu.Gördüğümün rüya olduğunu bilmek ,cennete kavuşmakla eşti o anda.Kalkınca tekrar denize baktım .Denize düşman olmuştum.Beni bu kadar korkuttuğu için artık onu sevmiyordum.Garip bir şekilde cesaret gelmişti.Korku çeke çeke korkmamayı öğrenmek yada çaresizlikten sakinleşmek miydi benim ki bilmiyorum.
Bir gün sonra hava çok güzeldi.Arkadaşımla deniz kenarına gittim ve denizden intikamımı aldım.Nasıl mı?
‘’Deniz bizi tutamaz
Tutsa bile yutamaz
Salak deniz hiç de güzel değilsin
Aptal deniz senden korkmuyorum’’ deyip denize olmadık hareketler yaptık.
Uzun süre güldük ,eğlendik,alay ettik.Birden kocaman bir dalga geldi üzerimize.Her yerimiz ıslanmıştı ve çok korkmuştuk.Yok vallahi bizim deniz gerçekten anlıyordu ve çok kızıyordu.Arkadaşımla heyecana kapıldık .Raslantıdır belki deyip yeniden denize ‘’Salak ‘’ diye bağırdık.Deniz tekrar şap diye döver gibi başımızdan aşağıya kocaman bir dalga gönderdi.
İkimizde ağlayarak eve geldik.Denize lanetler ,küfürler yağdırarak.
YORUMLAR
Yürükçü
Yürükçü
Ya baksana bana..Sanırım sen Deniz adlı birine , çaktırmadan çaktırmadan küfretmek için yazdın bu yazıyı. Yoksa deniz candır ya...Dünyada denizden daha güzel bir şey var mı?
Haa..kabarır bazen, yutar bazı şeyleri..Bunların içinde insanlar da vardır ama yine de deniz candır...En azından benim için...Geceleri ben de ürkerim biraz ondan, İçine girince çok açılmamaya dikkat ederim...Ama var mı deniz gibisi?
Selam ve sevgilerimle.
Yürükçü
evim deniz resimleriyle dolu :)) Sami abi hiç Karadenizi gördün mü kızınca korkunçtur.Çocukken sesinden uyuyamazdık. Selamlar
sami biberoğulları
Karadeniz kzınca nasıl olur bilemem ama Bir karadenizli olan rahmetli annem kızınca alırdı süpürkeyi ele ve kokoç denilen tuma yerini kafamıza kafamıza indiridi...Danırım Karadeniz'in kızması da böyle bir şey olsa gerek.
O gün deniz çok dalgalıydı.
Rahmetli babam öğlende eve geldiğinde anlatırdı bir arkadaşının o gün gördüklerini.
Bir çocuk yürüyormuş yolun deniz tarafından.
Büyük bir dalganın gediğini görünce koşarak yolun öbür tarafına geçmiş...
Ama dalga öyle büyükmüş ki, yolu aşıp öbür taraftaki çocuğu bir güzel ıslatmış...
Eve üzeri başı ıslak olarak gelen kardeşim de babamı dinlerken gülüyordu(!)
Burası Karadeniz...
Gazabı yolları aşar...
Paylaşım için teşekkürler.
superbaba tarafından 3/14/2013 1:34:57 PM zamanında düzenlenmiştir.