Rihanna...Öykü
www.youtube.com/watch?v=sEhy-RXkNo0
Adını bilmezdi O. Ama Rihanna bilirdi varlığını herkes...
Herkes dediğim, öteki kişiler. Diğer insanlar. Bazı insanlar vardır, görünmezler. Ortalıkta dolaşmazlar. Sesleri çıkmaz, nefesleri duyulmaz. Fakat gölgeleri var. Lakin sırları meydanları doldurur, hissedersin adımlarını. Tekrar tekrar hissedersin büyüsünü yanı başında. Sıkılmadan ararsın onları. Yorulmadan çalışmalarını takip edersin bir şekilde.
Soyadını da bilmezdi O. Ama şarkı diye tanırdı dudaklarını sözler...
Sözler dediğim, hiç kelimeler. Diğer sözcükler. Bazı laflar vardır, hecesizdir. Bazı heceler vardır, harfsiz. Ve bazı harfler alfabelerde yer alırlar ama cümlede bulunmazlar. Saklanırlar. Nokta olurlar, virgül gibi davranırlar, soru işaretlerine hizmet ederler ancak göz önüne çıkmazlar. İki nokta gibi dururlar her konuşulan mecliste.
Bu Rihanna, ne yapsa olay oluyor(muş) dünyada. Gençler özellikle hayran kalıyorlarmış duruşuna. Bir sesi varmış, yedi cihanda duyuluyor(muş). Klipleri milyonlarca kişi tarafından izleniliyor(muş). Ve gün geçtikçe, mikrofonu eline aldıkça; bu Rihanna’nın yıldızı da parlıyormuş, daha da dinlenen biri haline geliyormuş. Yaşı daha gençmiş, daha baharındaymış her söze yakışan dili...
Öyküsü devam edecek Rihanna’nın gırtlağına yapışan her şiir şarkı diye çıkıyorsa...
Mehmet Selim ÇİÇEK
1 Mart 2013, Qoser