EY BU MEMLEKETİN PAŞASI!..

• 25 Şubat 2013 Pazartesi 20:25:55

Kusur aramak isterse kişi, kusur bulmak için bakarsa, bulur mutlaka bir şeyler!..

Buna en güzel örnek kısa bir öyküyle girmek istiyorum konuya; eski paşalardan biri, dünyalar güzeli biricik kızını evlendirecektir. Biraz da görgüsüzdür paşa, övünmeyi de övülmeyi de pek bir sever… E parası da çok, kızı için harcamayacak da ne yapacak?..

Önce harika bir köşk yaptırır kızına, damat içgüveysi alınacaktır… İğneden ipliğe en görkemlisinden, eşyalarla döşer, harika da bir çeyiz düzer ve övünç için, herkesi düğün öncesi, çeyiz görmeye o köşke davet eder…

Her görenden hayret ve hayranlık nidaları yükselip methiyeler düzüldükçe de, pek bir mutlu olur, pek bir kasılır, gururlanır paşa…

Hanımlardan biri, kenarından köşesine, tek tek inceleyerek gezer köşkü ve dikilir paşanın karşısına… Bu hanımdan da methiyeler bekleyen paşa şaşırır kalır, ortadaki devasa mangalı işaret ederek, herkesin duyacağı şekilde yüksek sesle söylediği sözler karşısında: Ne diye övünür durursun ey bu memleketin paşası, hani bu mangalın maşası?!

Kusursuzluk Allaha mahsus!.. Dostlarımızın da olduğu gibi, şüphesiz bizim de kusurlarımız var ve ne hikmetse de hep karşımızdakini görür de, acaba ben ne haldeyim diye hiç düşünmeyiz!.
…….

Ufak tefeklerini görmezden geliriz, biz kusursuz insan olmadığını bilenler, kendimizinkini de görürüz zaman zaman ve düzelmeye, düzeltmeye de çalışırız ama gözümüze gözümüze sokuluyorsa, neredeyse kusurdan ibaretse karşımızdaki orada yeter demek, orada dur demek ve çekip gitmek gerek!.. Daha fazla hoş görünün anlamı yoktur artık, gereği de!.. Böylesilere zaman ayırmanın getirisi, zaman kaybından, hatta zamanla sağlık kaybından başka bir şey değildir!

Gerçek dost, dostunu uyarır da gereğinde lisanımünasiple, hatırlatır da ama oralı değilse, tüm geri dönüşleri, dostluğa yakışmazlıklaysa daha fazla sabrın, daha fazla hoş görünün, dost kalma gayretiyle çabalamanın hiçbir anlamı yoktur artık!

Paşanın öyküsünden yola çıkışla, dile getirmek gerekirse; mangalın maşasını sorun etmez, görmezden gelir, hatta o üzülmesin diye, kendimiz alır, koyarız mangalın yanı başına ama ortada, bırakın maşayı, köşk bile yoksa?!

Daha fazla düşünmenin, daha fazla bekleyip umunmanın anlamı yoktur dostluktan yana!!!

p.r.alkan