Yağmur Damlaları
YAĞMUR DAMLALARI
Toprağa düşen yağmur damlaları… Koltuğuma oturmuş, yağan yağmuru seyrediyorum… Yağmur… Bardaktan boşanırcasına yapıyor… Durmaksızın… Gök gürültüsü, sessizlik, yalnızlık, acı… Bütün yaşadıklarım, acılarım hepsi gözümün önüne geliyor… O gece geliyor aklıma… O lanet gece… Kahrolası lanet gece…
Kan rengine bürünmüş bir beden… Parçalanmış bir araba… Siren sesleri, çığlıklar… Gözyaşları içinde, sevdiğinin elinden kayıp giden bir adam…
Gözlerimi açtığımda hastanedeydim. Etrafımda hiç tanımadığım insanlar, konuşuyorlardı… Hemşirenin birinden ‘’ölmüş’’ sözünü duymamla birden gözümün önünde canlanıveriyor her şey…
‘’O ölmüş…’’Sevdiğim adam, kalbimin diğer yarısı ölmüş… Suat, her şeyim yok artık… Onsuzluğa nasıl dayanırım bilmiyorum. Nasıl nefes alırım, nasıl yaşarım bunu da bilmiyorum. Tek bildiğim onu hala delicesine sevdiğim ve çok özlediğim…
‘’Hayır, hayır, hayır… Suat ölmedi. O beni bırakmaz, bırakamaz. Ben onsuz yaşayamam…’’
En son hatırladığım şey soğuk hastane duvarlarıydı. Uzun süren tedavilerden sonra yeni yeni kendime gelmeye başladım. Yaşadığım acı çok büyük, dayanılması zor…
Her an, her saniye onu düşünmekle geçiyor zamanım. Onu aklımdan çıkaramıyorum. Bu geçen zamanda, onun yokluğunda onu ne kadar sevdiğimi, ondan asla vazgeçmeyeceğimi anlıyorum. Acı veriyor… Onsuzluğa dayanmak…
Keşke diyorum;’’Keşke ben ölseydim onun yerine…’’Birlikte geçireceğimiz güzel anılarımız olacaktı… Ona sarılacaktım, onu öpecektim, o güzel gözlerine bakacaktım, doyasıya çekecektim o kokusunu… Hiç bırakmayacaktım…
Her şey yarım kaldı… Elimde onun resmi, aklımda onun hayali, kalbimde onun sevgisi, dilimde onun ismi ile yaşıyorum…
‘’Seni çok özlüyorum Aşkım…’’
Hayatın acımasız oyununda yitip giden bir adam,
Ardında bıraktığı gözü yaşlı bir kadın
Ve Acı…
Geride kalan sadece Anılar…
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.