Yaşam Okulunun Rehber Öğretmenleri

• 11 Ocak 2013 Cuma 01:38:59

Gerçeğe varmak, gerçek olanı gerçekleştirmek doğru olanı yapmakla olasıdır. Doğruyu bilmek, doğruyu görmek de gerçek ile oturduğu yer farklı, ayağa kalkıp eyleme geçtiğinde aynı boyda sözcüklerdir. Bu açıdan “doğru” yu kullanmak yazımızın tümce yapısına daha uygun olacaktır.
Yani, hani, bu da odur demek kolaycılık ve anı kurtarmaktır. Böyle olmalıdır “ağaç yaş iken… eğelim” diyerek basmakalıp, töresellikle eğitim gerçeğini maziye hibe etmek en başta eğitimcilere yakışmaz. Eğitim en bilimselliktir. Süreç değişimine bağlı paralellikte değişim göstermezse çağdışı olur. O eğitim teknolojik olarak, rahmetlilerle, kaya resimleriyle iletişim kurar.
*Sıyrılalım… Öğretim bilgiyi, eğitim davranışı ,geliştirir, düzenler. Bir kez peşinen vurgulayayım ben eğitimin yaş ve *tahsil (öğrenim) grupları düzeyi gözlenerek* üstten başlaması taraftarıyım. Görev yaptığım dönemlerde, yeri geldikçe bunu hep vurguladım, hep savundum. Eğitim örnek seçkin ve doğru davranış sahibi insan amaçlamaz mı? İlköğretim de verilen eğitim öğretimdir evet ama o eğitimi verecek olan eğitmen eğitimsiz ve yanlış örnek oluşturacaksa eğittiği bireylerden doğru davranış beklenir mi? Hadi yaş iken eğelim? O zaman ileride yanlış eğitilenleri doğrulmak için yaptığımız her şey kırılmalara neden olur. Çocuğu eğitecek öğretmen, öğretmeni eğitecek bir üst öğretmen, o üstüde eğitecek bir sistematik vardır. Sistem ve kurumlar arasındaki davranış ve diyaloglar gözlemcilere göre modeldirler. Bunlar tepeden aşağıya doğru birbirlerine örnek oluşturamadıkça alttan ‘örnek’ çıktı beklemek aşırı iyimserlik olur. Bilim kurgu olur.

*Çocuk örnek olamaz, örnek alır. Toplumda örnek alınanlar rehber olanlar hep büyüklerdir. Büyükler örnek olur, büyükler eğitir; yetişen nesillerde örnek bireyleşme yaygınlaşır. Toplumsal kalite yükselir. Bu yaklaşımla eğitimin büyüklerden başlaması gerçeği ve gerekliliği ortaya çıkar. Yazar olmak isteyen büyük yazarları, futbolcu olmak isteyen büyük futbolcuları örnek alır, onun gibi olmak ister. Yani kim ne olmak isterse gözü kulağı büyüklerdedir ve gelişme, idolü taklittir bir bakıma. Çünkü “Küçük kalkar büyüğe bakar” küçük baktığı büyük gibi adam olur. Nasıl haksız mıyım eğitimin büyüklerden başlaması gerektiğini savunmakta? Doğru olmak, doğruyu bilmek gerek, doğruyu öğretmek, doğru örnek oluşturmak için. Doğru örnek kendiliğinden doğrultur eğrileri, öyle zorlama da gerektirmez.
Ey büyükler her davranışımız, her sözümüz kitlelerin gözü önünde ve kulaklarındadır ve biliniz ki sizler toplumsal yaşam okulunun rehber öğretmenlerisiniz.