YALNIZLIKLARIN KİTABI

• 6 Ocak 2013 Pazar 21:00:55

Bomboş sokaklar bomboş odam ve kalabalık yalnızlığımla ben baş başayız . Yine istanbul soğuk İstanbul yalnız ve yine İstanbul sensiz. İstanbul ’bizsiz’. İstanbul acımasız insanlar sessiz ben sen sensiz. Öylesine yalnızım ki sarılacak birini bulsam asla bırakmam. Öyle çaresizim konuşacak birini bulsam asla susmam. Öyle yorgunum ki uyumak istiyorum sadece uyumak. Ama olmuyor her gece yalnızlığımla seni düşünüyoruz senden bahsediyorum ona. Ve her zaman olduğu gibi çocukça gülümsüyorum. Tıklım tıklım yalnızlık dolu içim. Buram buram sensizlik kokuyorum. Kimse yok yanımda bir ben bir de dört duvar. İnsanlar mı ? Onlara anlam veremiyorum zaten . Kimisi mutlu kimisi mutsuz . Kimiside benim gibi onsuz ben sensiz . Yalnızlık çok zor be kalbine bir ağırlık çöküyor ne nefes alabiliyorsun nede gülebiliyorsun.
Sadece uyku hapları yalan dolan gülümsemeler mutluluk oyunları mutlu olmak için yazdığın ve her sabah seni sevenlere oynadığın mutluluk oyunu. Akşam çökünce o nelet olası boşluk... YALNIZLIK....