KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ADAM BİLDİĞİN..!!
Çevremizde kimileri vardır ki, nevi şahsına münhasır, iflah olmaz tiplerdir.
Onlar, kendini evrenin merkezinde bir yerde tahayyül ederler. Öyle önemlidirler ki..
“hep ben,..hep bana dair,..hep benim için..” söyleminin esiridirler.
Varsa kendi yararları, her yerde hazır ve nazırdırlar.
Kümesten tavuk, folluktan yumurta aşırma içgüdüsüne sahip tilkinin nesebindendirler adeta.
Kendi egosunun tatmini insanlığın, dostluğun velhasıl her şeyin üzerindedir.
Yer semirir, içer semirir, okşanır semirir, sevilir semirir,...!!!.
Ne zaman ki istersin, kesip attığı tırnağından bir parça, dönüverir arkasını güneşe, yüzünü de karanlıklara. Öyle bir döner ve saklar ki yüzünü arkasının da arkasına, ayıramazsın, kıçı ile yüzünün çizgilerini birbirinden. Ne yapacağını, ne şekilde hitap edeceğini bilemezsin şaşkınlığın dağlara taşlara ulaşırken.
O an tek dileği vardır. Kaçmak, kaçıp uzaklaşmaktır yakınından amacı. Öylesine kaçar ki, kaçarken göremezsin bedeninin ne renkte olduğunu, pervane misali kullandığı kuyruğundan.
Ne yazık ki, o hep almaya odaklanmış, karşısındakinin ise vermek gibi bir mükellefiyete tabi kılındığını kabul etmiştir. Bu sebeple kendi istekleri ala, seninkiler tu kaka mertebesindedirler daima.
Adam bilirsiniz başlangıçta böylesi yaratılmışları. Adam bilirsiniz safiyane, peşin hükümsüz. Ta ki sizi istismar ettiğini anladığınız veya yeryüzünde kendisinden başka yaratılmış kul olmadığını belli ettiği ana kadar.
Anladığınızda hamurundaki mayalanmanın ekşiliğini, birden, nefret edilecek kadar kötü kokular salgılamaya başladığını fark edersiniz, yakınınıza geldiğinde.
İrkilirsiniz, ikirciklenirsiniz elinizde olmadan.
Rahatsız ve huzursuz hissedersiniz kendinizi.
Olsa da olur, hatta olmasa daha da iyi olur kabilinden bakarsınız, bu kendini bilmezlerin varlığına.
Artık uzak durursunuz böylelerinden.
Onları gerçek dostlarınızın bulunduğu müstesna yerden dışarı atarsınız, fırlatırcasına çöplüğe.
Öylesine uzak durursunuz ki,
Siz hep gerçek dostlarınızın sizi aradığı, beklediği yerdesinizdir,
Onlar ise cehennemin dibinde.
YORUMLAR
Günümüz insan ilişkilerindeki bencilliğe dem vuran hepimizin zaman zaman yaşadığı dost bildiğimiz arkadaş bildiğimiz ama sadece kendini düşünen insanlar olduğunu anlamanın hayal kırıklığıyla veda ettiğimiz yokluklarında bizi hafifleten insanlara dair anlamlı bir yazı olmuş.
