Metropolün Kayıp Melodisi

• 25 Ekim 2012 Perşembe 16:49:41

Güzelliklerini bir tek içinde yaşayanların göremediği bir şehir burası. Bir süre sonra tıpkı senin yaşadığın yer gibi sıradanlaşıyor. Öyle gizli mutluluk şelaleleri yok burada. Yağan yağmurlar aynı hüzünle yağıyor. İnsanların kahkahaları daimi yapmacıklığında yine. Tek farkı güneşi daha çok yakıyor buranın. Neminden mi bilinmez aşkları da vıcık vıcık yaşanıyor sanki. Serdar Ortaç’ın bütün şarkılarındaki melodi ortaklığı gibi lan bu şehrin günlük yaşantısı. Her gün bir önceki günü tekrarlamak için yarışa giriyor resmen. ’Hopp birader bir bakar mısın ?! ’ cümlesiyle durduramıyorsun da akrep ve yelkovanı. Yapacak bir şey yok be usta. Aynı tek düzelikte nefes almak için solungaç takmaya bile razı olarak son kulaçları atıyoruz. Dörtte üçü su olan şu dünyanın kara kısmına da denk geleceğiz elbet. Böyle bir şehir işte İstanbul. Kelimeleri nasıl sıraya dizeceğini şaşırtıyor insana. En sonunda olduğun yere çöküp başını dizlerinin arasına alıyorsun ve zaman geçsin diye beklemeye başlıyorsun. Göz kapakların dayanamıyor uykusuzluğa bir ara kapatmak istiyorsun başka bir yerde açılmasını umut ederek. Uyandığında her tarafın tutulmuş olarak uyanıyorsun. Tutulursun tabi,öyle uyuyabilir mi insan ? İstanbul yine aynı İstanbul. Çırpınışlara devam.