Şaşkın Adamın Günlüğü - 6.Bölüm

• 6 Ekim 2012 Cumartesi 13:57:21

H.Hüseyin Ütün’den

Ertesi sabah yine aynı kalıpta uyanmıştı. Aynı bedende, aynı düşünceler, aynı kaygılar ve aynı rutin hareketler ile tıpkı bir önceki sabahları andıran çılgın benzerlikte işyerine varmıştı!

Yoğun hesap işlemlerinin ardından nihayet yemek vakti gelmişti! Bu sefer hiç şaşmadan yemekhaneye çıkmak istemiyordu. O kalabalık elit grubu oturduğu yerden mika gözlüklerinin ardından çekimserce süzüyordu! Ne kadarda eğleniyorlardı! “Alt tarafı bir yemek işte” diye aklından geçirdi. Kurnazca nitelendirdiği Ömer, kalbinde çarpıntılar yaratan Leyla, Bir hayli kilolu ve yaşına rağmen fazlaca anaç gözüken Burcu hanım, eski Amerikan aktörleri gibi siyah beyaz saçları sürekli sağına doğru taranmış Türker bey ve birkaç kişi daha! Karınlarından gelen sahte veya gerçek olduğu anlaşılamayan kahkahalar ile o hiç yokmuş gibi görmeden dışarıda eğlenceli bol sohbetli bir yemek için şimdi kapıdan ayrılıyorlardı!

Hiç gücüne gitmezdi! Daha önce böyle bir şey yaşamamıştı. İnsanların ona aldırmaması, görmezden gelmesi hiç gücüne gitmezdi! Kendi dünyası taciz edilmedikten sonra kimse umurunda olmazdı oysa! Ama şimdi bu içini kemirende neydi? Bu hisle yeni tanışıyordu sanki. Veya acı, endişe, sevilmeme gibi daha önceden tattığı hüzün hislerinin daha değişik bir formuydu! Ezik bir şey! Pis, pasaklı, sümüklü… Seyrek insanın bulunduğu yemekhanede arka sıralara doğru elinde yemek dolu tableti ile yalnız bir masayı kestirdi gözüne! Menüsü besleyiciydi. İçinden dışarı çıkmaya çalışan canavarı hissediyordu! Bambaşka bir adam! Etrafındaki insanları incelemek istedi. Bu pek huyu değildi! niye onlarla aynı kaderi paylaşıyordu! Elbette yemek fişlerini harcamak istemeyen tiplerdi onlar. Dışarıda renkli bir dünya vardı! Onun kadar yalnız ve kalabalıktan uzak tipler bu kadar yoğun olamazdı. Olsa olsa seyreğinde seyreği olurdu. Hatta bu konuda en ezik kendisi çıkardı da bulunduğu binada başka hiç kimse onun kadar rezil bir yaşam süremezdi…