GELMEYECEKSİN DİYE - Mektup / 3

• 7 Şubat 2008 Perşembe 22:52:39

Sevgili yavrum,
Neler söylemek var sana ama hepsi aklımda. Senin yüreğimde olman kadar net şeyler bunlar.
Seni sevmeye devam ediyor olmak benim seçeneğim değil, sen bir kez gönlüme taht kurdun işte.
Şimdilerde insanlar benim yaptıklarımın ne denli doğru şeyler olduğunu anlatıyor, seni sevmişliğimin doğruluğunu atlayarak.
Doğruydu seni sevmem, şüphesiz doğruydu sana gülüm demem. Ancak en doğrusu senin sevginle tüm çocuklara eğilmem.
Ölümü sevebilecek kadar güzel şeyler yapmak için uyanıyor olmak anlamlı cankuş, ancak gönle sıkça vuruyor kış.
Sıkça savruluyor sararmış yapraklar,
Sıkça sensizliği hatırlatıyor esen rüzgâr.
Sen var ya cankuş, sen başlamış ve devam eden uzun bir huzursun.
Dün gibi, gün gibi, gelme umudun.
Gelirsin belki derken emindim, gülersin ben bunu hep böyle bildim.
Sevda denetlenir mi cankuş, sevda kilitlenir mi?
Derdim ki, inanırdım ki, sensizlik yok burada, oysa ki şimdi, yokluğun var.
Yine yağıyor baharıma kar.
Erken açan çiçek gibisin dünyama.
Erken açan çiçekleri kırağı yakar ya, acaba seni, acaba senli gönlümü, seni bu kadar sevmem mi yaktı?
Mihrimah yürek taşım,
Mihrimah akan gözyaşım,
Mihrimah çırpınan gönül kuşum.
Sensiz aldığım nefesler boğuyor beni işte o zaman
Yürü, diyor sevdam,
Sevdam oldu davam,
Vazgeçilebilir kılamadığım için sevdamı,
Sahiplendim Cankuş, senli davamı…
Mart 2002 / Mihrimah’ın Annesi