Kar suyu
Karlı dağlar yurdun, gün vurursa sızarsın
Gönül baharında, kışlarına kızarsın Kar suyu, dağlardan gönüllere sızarsın Aylar senden ola, çıkıp az az yoklarsın. Kar düşmeyen mevsim, bitap düşer, kor saçar Yerde toprak kurur, özlerdeki haz kaçar Kimi kullar döner, göklere elin açar Kalpler Hakk’ka aça, yakıp öz öz çıkarsın. Gökten avaz çeker, dağları beyaz bağlar Gündüzde naz eder, geceyi ayaz dağlar Kuluna az düşer, dillerde niyaz ağlar Özün Hakk’ka bağla, bakıp göz göz akarsın. |
Akıcı duru mükemmel bir şiir.Yürek gücünüze emeğinize sağlk.Kar suyu ile iç dünyamizi empati yaparak manidar bir eser..Tebrikler...