Bir ana
Har alevden sıcak bir yaz ayında
Dumanlar içinde kaldım, bir ara Rüzgâr esmez olmuş kuru harmanda Toz, duman içinde suskun bir ana. Nimeti hak saymış, doğmuş olalı Yokluğu yok saymış, duymuş olalı Karnını tok saymış, doymuş olalı Saman toplar iken, solgun bir ana. Alnında yazgı var, ilim izleri Yüzünde çizgi var, elem izleri Dilinde sözler var, kelam izleri Sessiz bakar iken, durgun bir ana. Samanları yakıp yemek yapacak Belki dumanları onu boğacak Belkide karnına taşlar basacak Çuvalını sırtlar iken, yorgun bir ana. Kuşlar uçmaz, kervan geçmez bir yerde Belli ki yokluktan düşmüş bu derde Bükülmüş beliyle, kalkıp o halde Bana el sallarken olgun bir ana. |