SEVDİMM

• 17 Mart 2015 Salı 13:05:51

Bir deniz olmalı diyorum sonra yo hayır bir okyanus büyük bir okyanus olmalı diyorum kaybolmaya meyledecek kadar büyük bir okyanus.
Ne kadar zor , ne kadar karmakarışık her şey böylesine… Aklım almıyor kalbim istiyor, kalbim istemiyor aklım alıyor. Seni sevmek bu kadar mı zor seni sevmek bu kadar mı acı seni sevmek için bu kadar yara bere içinde kalmalı mıydım?
Neden her kurtulmak istediğimde daha çok seviyorum, şizofren bir hasta gibiyim şu günlerde…
Ben seviyorum bu adamı tamam diyorum bir de bakıyorum, uyanıyorum ki hayır ben bu adamı sevemem , güven duygusunu çoktan sarstık biz, her doğruda bir kuşku kemirecek ve her kemiren kuşku bir uçurum….
Sevmek çok mu acı bir şey yoksa ben mi duyuyorum bu acıyı ,bütün duygum birbirinine karıştı hüznüm mutluluğum mutluluğum ise acım olmuş gibi oysa ne çok severdim bol kahkalar savurmayı umarsızca şimdi her gülümseyiş bir acıya gebe
Biliyorum oysa ki geçecek ama ne zaman beklemek ilk kez yoruyor beni ve ben bu duygudan nefret ediyorum,
Kırgınım, kızgınım , öfkeliyim neden sevdin diyorum neden ben diyorum sevgiyi haketmeyen birini sen nasıl sevdin. Canım yanıyor her adını duyduğumda belki söz edilen sen değilsin ama senin adın bu bile yetiyor canımı yakmaya… kendime de kızgınım, kırgınım öfkeliyim sen sevdin peki ya ben ben nasıl sevdim seni nasıl sevebildim beni görmeni sesimi bile duymanı istemezken ben nasıl sevdim seni sahiden yüreğime nasıl dokunabildin ki bu kadar.
Gerçek sevgiye hiç inanmadım öylesine bir yalanın içindeydim ki en güvendiğim dediklerim bile ihanete meyilliydiler bir yerde bırakmıştım ama gerçek bir sevgiyi ama o sevginin hala aynı olma ihtimali yoktu belki de vardı bilmiyorum, öylesine karmakarışışığım ki şu günlerde kendimi bile anlayamıyorum.
Her kaçmak istediğimde neden senin sevginde boğuluyorum , kaçıp gitmeyi istiyorum peki ya giderken kalbimi yüreğimdekileri almadan gidebilir miyim ki yeniden başlayabilir miyim. Ölüyorum sanıyorum ama sabah uyandığımda hala nefes aldığımı görüyorum ölmeyi bile beceremiyorum.
Sevmeyi istedim benden gitmeni istedim ama olmadı sanki bütün erkekler aynı cümleleri kuruyor gibiydi kalbime dokunuyordu çünkü ben senin sözlerini işitiyordum ve her söz beni tuzla buz ediyordu. Seni özlüyordum kim bilir ama bu nasıl oluyor kalbim bana nasıl bir oyun oynuyor ki böylesine her bir söz canımı yakıyor.
Sevmeyi istedim önümü ardımı düşünmeden, öylece sadece sevmeyi bilseydim eğer sevginin bu kadar acı verdiğini sever miydim seni bilmiyorum .
İkimizde birbirimizi bıraktığımız yerde değildik…
Belki şimdi kızıyorum sana ama ben çok şanslıyım çünkü sen beni gerçekten sevdin ve ben bunu iyi de olsa kötü de olsa yaşadım ve hayatımda bir aşk oldu bu yüzden şanslıyım. Belki bir daha bu kadar sevmeyeceğim hayatta , güzel bir rüyaydık….
Hayatta kazandığım her noktada başka bir şeyi kaybettim hep böyle oldu ne zaman bol kahkahaları savursam mutluluğumdan, ihanet geldi ardımdan en sevdiklerimden geldi hep bir mutluluk bir umutsuzluğu doğurdu. Bir gün senin bu kadar canımı yakacağını bilseydim severdim ben bıraktığım o eski seni sevmiştim çünkü hala aynı kaldığı düşüncesi veya bilmiyorum ama beni sana çeken bir şey var ve bunu hala bilmiyorum ne olduğunu …
Canımı yakıyorsun oysa yaptığın tek şey sevmekti ama işte senin beni sevmen canımı yaktı ya. Ben hep hataya yürüdüm seni de bir hata gördüm ama yanıldım ben hayatımda ilk kez yanıldım benim için hata değilmişsin ki aksine hiç olmadığı kadar gerçekmişsin.
Düşünüyorum da seni hala neden sevdiğimi ya da hala neden nefret edemediğimi aslında bir cevabı var, milyonlarca bir cevap var aslında bu soruya…
İlk kez birini sevdim deli olduğunu düşündüğüm biriydi bu,
Engeller yığdırdığım, çoğaldığım kadar eksildiğim birini sevdim. Hayatımda ki şekere biraz tuz ekledi o bana hiç tatmadığım bir tadı yaşattı.
Sevdiği için onu suçladığım birini sevdim, sevmeyi bilmeyen birini bu kadar sevdiği için.
Sevdim en kötü huyu neydi bilmiyorum ama sevdim ben o deli çocuğu.Ama tek bir şey güven biz çoktan yok ettik ve işte bu yüzden ne sevebiliyorum ne nefret edebiliyorum ….
Nefes almak hiç bu kadar zor olmamıştı hayatımda ve sen nasıl yaşıyorsun merak ediyorum ya da yaşayabiliyor musun?
Bir mutluluğun içinde geldin bana ve ben senin olan mutluğumu yok saydım ama sevmenin bu kadar basit olduğu bir yerde bende uzaktayken seni sevmemi nasıl bekleyebildin ki, bir mutluluk kazandım ama seni kaybettim ben. Bir oyundu herşey en başta sadece hissetmeyi istediğim bir oyun sonra ne oldu bilmiyorum aşık oldum belki de yada öyle sanmaya başladım . bir sabah uyandığımda ilk senin adını söyledim içimi bir heyecan doldu bilmediğim bir mutluluk beni öylesine sardı ki gelmeyi istedim hemen ama olmadı gözümü açtığımda hastanedeydim sonra sı sonrası yok hayatımın bir cehennemin içindeydim sanki her şey öyle üst üste geldi ki acımın beni ne denli güçlü yaptığını gördüm zamanla. çevremdeki her kes yanlışmış bütün arkadaşlıklarım bütün dostluklarım öyle bir an geldi ki hiç tanımadığım birinden birkaç saatliğne benimle sevgili rolü oynamasını bile istedim sadece bugün hangi arkadaşımın itirafını duyucam kaygısıyla.
Ben yanlızlığı hiç görmedim hiç yaşamadım sen hayatıma girinceye kadar . şimdi sorsan birine ardımdan ne iyi arkadaştı demez , sevgilimi elimden aldı der, ya etrafımdakiler paronayaktı ya da ben sırf rüyyasında sevdiği çocuğu benimle gördü diye ertesi sabah benimle kavgaya tutuşan arkadaşım var, bir ilişkisi olduğu halde sırf onu kıskandırmak için bana teklif yollayıp ve bundan ancak kız arkadaşı hesap sormaya gelince haberim olan bir hayatım var . en yakın kız arkadaşıma sevdiği çocukla arasını yapayım derken çocuğun arkadaşımı değilde beni sevdiğini söyleyen bir hayatım var . ve en büyük olanı ne biliyor musun , sırf teklifini kabul etmedim diye bana tehditler savuran bir başka bela daha .beni en çok yıkan ise onun duyguları kendimden iğrenmemi sağlayacak kadar olan onun duygusu hayatım boyu affetmeyeceğim tek insan bana pişman olmamı sağlayan o , bu nasıl olur bilmiyorum o kadar iğrenç ki ben ona koca çınar derken, onun gözlerine her baktığımda bende duyduğu gururu görürken aslında onun beni sevdiğini anlamayacak kadar kör biriyim ben, bu benim bak benim hayatım sevdiğim dediğin kızın hayatı sen böyle birini sevdin. Bıraktığın yerdeki o kız değilim değil mi , lanet olsun ki ben insanlara bu kadar kötülük yaptım . sadece nefes almakla yaşamakla yaptım o kötülüğü başkalarının hayatında olmakla , yaşamakla…
Bir gün sana her şeyi anlatmayı isterdim ama artık bunu istemiyorum sen bana bir kez güvenmedin o bir kez kuşku duydun ya işte o gün senin gözünde iğreç biri oldum bunu yapmalıydım çünkü güven duygusu tekrara gelmez, affedilemez en azından benim için . bir arkadaşım sormuştu seni anlattığım biri “yıllar sonra karşılaşsanız ve ayrı hayatları yaşasanız ona güvenir miydin ya da ne yapardın mesela karşında görsen” demişti. Ve ben ona güvenirdim dedim anlayamadı şaşırdı ama aslında basit bir cevap verdim ona arkdaşım olarak evet o insana hayatımın boyu güvenebilirim ama sevgilim, eşim olarak güvenmezdim. Sende aynı cevabı verirdin biliyorum çünkü kalbini artık görüyorum ve bunun için geç kaldım . üzgünüm hayatı geri alma gibi lüksümüz yok öyle olsaydı bile biliyorum ki ben yine aynı kararları verirdim .
Bir gün aşk kapını çalsın demeyeceğim biliyorum ki hayatına giren o kişiyi kıskanacağım onu sadece sev ama asla âşık olma bencil de bana istersen ama bu benim duygum hissettiğim şey…
Öyle bir an öyle bir sabah güneş doğsun ki kalbim artık senin yüzünden acımasın artık beni sevdiğin için seni suçlamayı bırakayım. Seni gerçekten sevdim belki geç kaldım ama sevdim, birini sevmek için ben bu kadar yara bere içinde kalmamıştım. Canım hiç bu kadar yanmadı. Bu garip bir şey tuhaf bir his ne kadar anlatmayı istesem de o kadar dile gelmeyen bir şey…
En nefret ettiğim şey birkaç senedir tesadüfler, bunu biri bana söylese gülümser deli galiba derdim, ama öyle olmadığını gördüm. Ben kötü birisiyim sanki hep kötüymüşüm gibi, merak ediyorum neden en olmadık şey benim başıma geliyor diye. Nefes almak hayatım boyu beni hiç boğmamıştı, kendime yeterdim hayatım ne benden önce olurdu nede bir adım gerimde çocukken ama büyüdükçe etrafındakilerde büyüyor ve hayatım hangi ara benden öne geçti bilmiyorum yetişemiyorum…
Etrafımdakiler bana bu kadar yakınken huzuru duymazdım hiç ama sen benden uzaktayken bile ben huzuru duydum ,, hatırlıyorum da bana ilk seni seviyorum dediğin o çocuk olduğumuz anı ne güzeldi diyorum kızlar “ne yaptın sen” dediğinde kabul ettim dediğim o an… Her şeyi siliyorum hiç olmamış gibi düşünüyorum ama beceremiyorum. Neden bilmiyorum bazı soruların cevabı yok gibi …
Bütün bunları sana neden yazdığımı merak ediyorsun. Yazmak istedim çünkü bana demiştin ya “nasıl sevdin, bilmek istiyorum” diye . sana ilk kez bu kadar net oluyorum asla hissetmedim bir şeyi karalamadım , bütün hissettiğimle gerçeği yazdım .bunu sana ne zaman gönderirim ya da okur musun bilmiyorum. Bildiğim bir şey varsa sen sevmeyi bilen bir adamsın ama yanlış kızı sevdin yanlış zamanda geldin. Aşk seninleyken güzelmiş. Ne kadar sitem etsem de kızsam da sana tşk etmeliyim beni sevdiğin için. Her şey bir rüya da olsa ….