Web Zaman Damgası

SIZILARLA GEÇİP GİDERDİN

bizim köylerde çocuk yoktur.
çünkü çabuk büyür çocuklar.
anne ve babaları gibi zorluklarla yoğrulmuş,
kendisini de fukaralıkta unutur
her gün yüreği on bin kilometre yürür,
gözleri on bin kilometre koşar...
sabahı olmayan gecelerde,
herkes gibi payına sabır,
yüreğine büyümek düşer...
üstelik dizlerine bunca iş,
omzuna onca yük biner...
ve her gün büyüyen hezimeti
önce kendisine, sonra ömrüne döner...

bizim köyde damların üzerinden
gökyüzünü seyredince,
ay tepside dağılır,
biz ellerimizle yıldız tutardık.
bulutlar ellerimize dokunurdu.
biz se sırılsıklam yağmurduk
bir tek o zaman çocuk olurduk.
damların üzerinde oturup,
ay gecede kaybolana kadar
geceyi izler,
sabaha bir çok sevinç toplardık
sen yeni keşifler yapmış gibi,
yıldızlara hep akardın...
ben her baktığım da sana,
seni yeni keşfetmiş gibi bakardım
İkimize geceden yıldız tutardım...
sen sızılarla çocukluktan geçip giderdin
ben kanayarak büyümekten adım adım giderdim!

Candan Baydar[ kalin