Web Zaman Damgası

Aşkın Demini Almış Gençliği

saçlarımı saldım mı sevdanın deryasına
elma şekerinde birleşen tadımızı kıskanırdı
kağıt helvalar

gelinciklerin çekirdeğinde ballanırdı
kırmızı dudakları sevdanın

bir gülme sarardı
utancından morlaşan şapkamın altında yanaklarımı

plisemde ucu yırtık gonca güller
el ele verdik mi hele
coşardı üzerimize Haziran yağmurları

sarı şalım yetişirdi imdadına çaylak heyecanlarımızın
toprak kokusu sarardı şehrin yüzünü
uçuşurdu eteklerinde İstanbul’un sevincimiz

gökkuşağı taçlandırırdı sonra saçlarını
biz altından geçeceğimizin inancıyla
koştururduk deli taylar gibi sığ denizin üzerinde

nemli saçlarından kayardı ayaklarımız Kızkulesi’nin
nazlı nazlı salınırdı üzerinde sevdalı sandallar
kıkırdayarak aşkın payesinde
buluverirdik kendimizi Büyük Ada’da

duvarların göğsünden salınırdı begonviller
hanımeli Beyaz köşkün demir kapısında
buram buram tüm adanın nefesinde solurdu

faytoncu geçerken nal sesleriyle yüreğimizden
biz yüzyıllık çınarın gölgesinde
uykuya dalardık koyun koyuna seninle

aşkın girdabında demini almış gençliğimizle