Web Zaman Damgası

ACITAN SENSİZLİK

O çok sevdiğin karanfillerle geldim bugün
Bugün yine hasretinle sarıldım toprağına
Ve milyon kez öptüm hasretini
Aradım karanfil kokunu kan kırmızısında
Toprak bile sen kokuyordu sanki..

Sensizliğin fırtınaları dinmiyor yüreğimde
Buz kesti sol yanım sancılandı yine özlemin
Gün güneş kavur sa da her yeri
Yanarken yüreğim kor ateşlerde
Ben senin yokluğuna üşüyorum sevgili..

Ey benim karanfil kokulu sevdam
Unutamayacağım hasretim
Giderken benden aldığın bütün sevgilerim
Bir güneş gibi aydınlatsın ruhunu
Ve üşüme diye üzerine örttüğüm
O çok sevdiğin kırmızı karanfillerin..


Ahhh benim çiçek kokulum
Gidişinle solduğum
Kolum kanadım aldığım nefesim
Ömrümün bittiği yermiş bu vedan..


Sen benim canımın canı
Hiç iyileşemeyecek tek yaram
Ölmeyen aşkım
Görme diye gözyaşlarımı
İçime ağladığım sevdam
Yanında olamadığım için affet beni
Ahh keşke bir mucize olsa da şimdi
Toprağına değilde,sana sarılıp
Seninle yan yana sonsuzluğa bende uyusam...

Gülseren MORKAN
01/08/2016