Web Zaman Damgası

Ben yalnızlığı sen sanırdım, uzadıkça sessizliğin

Akıl zincir gibi birbirine bağlı düşünceler
diğer halkaya el ele geçer
isimleri unuturdum eskiden
kodlamayı öğrendim ,başka bir isimle bağlamayı .
Yüzleri de unutuyorum artık ,yakın bildik yüzleri, şaşkın ifadelerle bakıyorlar
bu panik ölesiye korku ...... gülümseyerek saklanıyorum, unuttuklarımın arasına.
Aklımın uçurumlarında pamuktan ip atlarken sobeliyorum kendimi......
kucağımda tüm kelimeler ,karışmış birbirine ,yazsam elim yetişmiyor aklımdan geçene ,bir yarış içimde düşen düşene, çelme takan kim biliyorum Söyleyecekken susuyorum.
kendimi duymayınca daha çok korkuyorum
Unutuyorum çocukluğumun geçtiği sokağa gitmeyi .
Evler bir birinin sırtına yaslanmamış ,
kapıları ters ,
merdiveni yok ,
kim olduğumun kaygısı yok ,
En kötüsü de sevdiğin birini hissedip ,
gülüşüne saklanıp, bir türlü hatırlayamamak, kaybolmak,unutmak .....
Demet Erdogdu


Bir kitabın sekizinci kez aynı sayfasını okumak gibi
saniyelik geçer ya insanın yüzünden ,
nereye konduracağını bilemediği gülüşler
mahsun
dudağında ,dudağımdan kalma cigarasıyla
bitmesin bitsin solukları
kesik kekeme bir sessizlik
sessizlik dedim de
adını unuturdum yalnızlığın sen olmasan
yüzün eskimiş bir umut gibi neden ?
hayalinle sohbeti bırakmalıyım
kendinden söz et bana,
nasılsın ....
ömrün ki kendi ön bahçen
hangi gülü diktin de, gönlünce koklamadın sanki
izin verdiğin boy vermesine , kaç diken dolandı eteğine
bahçıvanı sen değil misin yoksa bahçenin ,
neyse...

Demet Erdogdu

yüreğim titriyor dalında
ses versen düşecek avuçlarına
yamacında
çocuk telaşında
ateş harında
ayak ucu saklambaç oyununda
kör ebe yüreğimle benim işte ben yine
usul bir sesim
duymazdan geç
yorgun bir rüzgarım pencerene vurmam bile
yağmurum, damlam tanem düşmeden toplarım yere
ses etmem ayak ucunda dolanırım
tutarım nefesimi hırsız gibi ölmeye silik
ışık yansa yakalandım
karanlık olsa korkağım
beceriksizim
ortada ,gözünün önünde kirpiğine saklandım
uykum geldi kovma beni desem
gurur küser mi bize yine
asi bir nehiri içmiş gibi serin
dilinin üzerinden ,
öpesim geldi nefesini...
demet erdoğdu