Web Zaman Damgası

BİR BAHAR DAHA GEÇTİ YİNE SENSİZ

Anam..
Kaç bahar geçti,
Ağaçlar kaçkez çiçek açtı,
Bizi bizden ayıran o dağlara,
Kaçkez karlar yağdı.
Senden sonra..
Özlemim hiç bitmedi
Hasretim hiç dinmedi,

ANAM...

Gözlerimin önünde,
Hep o melek yüzün,
Kokun hala içimde,
Hele o hüzünlü bakışların..!
Hiç değişmedi,duvardaki resimde..
Sözüm vardı sana anam,
Tezelden dönerim diye,
Hayellerim vardı senin için,
Toz pembe..
Ah bir dönebilseydim,be anam,
Hiçmi hiç ayrılmayacaktım,
Başucundan...
Ellerin hep ellerimde olacaktı.
O pamuk yanaklarını öpecektim,
İçime çekecektim kokunu,
Doya doya,kana kana,
Vallahi..
Bir dediğini iki etmeyecektim.
Seni ,cocuklugumdaki gibi..
Kızdırmıyacaktım..hiçmi hiç üzmeyecektim.
Ah be Canım anam..
Sen benim umudumdun,
Sebebi sendin hasretimin,
Sebebi sendin yaşam hevesimin,

Seni o son görüşümde,
Buraya kadarmış der gibi,
Umutsuz bakışın..
Ok oldu yüreğime saplandı anam..!
Artık burnumda tütmüyor,
Vatan hasreti..
Artık gözüm almıyor,
O bitmez tükenmez yolları
Gücüm yok artık anam...aşamam
O sıra sıra dağları..
Önce babam,sonra sen,
Kırdınız, kolumu kanadımı..!

Artık ben...
Artık ben... ne edeyim,
Sizsiz Vatanı,sizsiz Dünyayı
Ne için...
Ne için çırpınayım..?
Ben hala.. ne için isteyeyim,
Gayesiz yaşamayı...!!





Mahmut M. Özdemir