Web Zaman Damgası

İZİ'Nİ VERMEZ MİSİN

..... ........


[ italik ]Yıllanmış ve yıkanmamış bir kül tablasında
Yarım bırakılmış çoğullukları yolculayan peronlardan
Bir yüreğinin kırsal utangaçlığı kalmış
Sabah ayazıyla nemlenen demir bankların üzerinde
Elleri yastık dağınığı saçında başında gezinen
Dirsekleri dizlerinden kuvvet bularak
Bacaklarına gömük bekleyen...
Gerisi
Umarsızca çiğnenmiş
Korozyona uğrayan rayların
Demir oksit kokulu dişleri arasında...

Say ki Sevgili
Gözlerini yaslayıp gecenin esmer göğsüne
Kirpiklerinle avladığın
Şiirler bağlayıp kuyruğuna dilekler adadığın yıldız
Kayıp düştü vurgunu olduğun
Şuursuz dalgaların taş attığı kuyuya...
Say ki
Kırk Aşk-lı çıkaramadı
Usunun derûnuna kaleminin ucuyla itelediğin
Baba kokulu Deniz'den olma
Anne okşayışlı Rüzgârdan doğma
Lodos hırçını
Poyraz asisi kimlik haneli Sevgiliyi...
Say ki
Bir sahil barakasının kırık iskemlesinde
Körkütük sabahladı saatler...
Akrep zehirleyip çiğ çiğ yedi etini yelkovanın...
Az dur
Dursun herşey
Zaman diye bir şey yok...
Ve
Say ki Sevgili
Yağmuru giyinip ayağına
Parmak uçlarına basa basa
Yürüdü nâlende teninde aşk
Temmuz'un son deminde...
Ürkme
Dedi Sevgili
Ürkütme...!



Gözlerimde demlediğim
Ortaçağ koyuluğundaki sevdamla geldim sana...
İzin ver
Aklımın bakir kıyılarına sardığım avuçlarımla
Dokunayım yarana...
İzin ver
Son duam olarak
Secdelerle sunayım Sen'i Yaradan'a...
İzin ver
İzin ver
mez misin...

[ /italik ]
..... ........