Web Zaman Damgası

Hasreti Tattım Kadınla

Hasreti Tattım Kadınla

Ben de vuslata ermedim
Mecnuna ve bana ağlansın
Tatmadım ben de vuslat
Hasreti tattım kadınla

Çıktı karşıma
Mecnuna denk sınıfta okudum aşkı...
Çıktı karşıma
Aşkı tattım kadınla
O gül kadındı
Hayatımda o elif

Hasreti tattım kadınla
Görmedim vuslat...
Hayatıma girmiş olması bile yeter

Mecnuna değil bana ağlansın
Görmedim vuslat

Ademe ağlanmasın bana ağlansın
Vuslat diye ağladı Adem
Cennetten çıkaran bir kadın için
Cennetin bile tadı tuzu kadın...
Dizimize uzanan kuzu kadın
Hayatıma girmiş olması bile yeter

Mecnuna ve bana ağlansın
Ah o kadını sevdim güldü o
Adı çivilenir aklıma her an...

Anladın mı sen ey karaca oğlan
Anladım ben meğer bir hayal sevmişim...
Ben hayal içinde yar sevmişim
O gülün hayali yeter

Mecnuna ve bana ağlansın
Susturamıyorum gönlümü
Susmasın gönlüm
O inciydi
Kadın inci inci ne ki
Güneşli dili
Ben kadını bir inci...bilirdim
Gönlüm o kadındadır incide değil
Güneşli gözleri ...

Ağlayın benim halime
Ben bir inci yitirmedim yar yitirdim
Ben memnunum kaybedişime bile onu
Allaha yaklaştırır kadın çektiğim çile

Mecnuna ve bana ağlansın
O kadını sevince
Gül kadındı o
Kadını anladım
Kadın gül
Kadın sılaymış
Unutturur sılayı kadın
Kadın aymış
Aya kim bakar
Unutturur ayı güneşi
Bir gülüşü kadının
Bir gülüşü bir ömre değer...

Hala vuslat vuslat diyor bir yanım neden..
Lanet olsun susturamıyorum gönlümü
İçimde yeşil bir isyan bu
Belki yeşil olduğu için örtüsü
Yeşiller içinde bir melekti o...


Susturamıyorum gönlümü
Alnı güneşli olduğu için
Onu Mecnunun leylasına değişmem


Acep benim leylam hangi çöllerde...dedim
Ağlayın halime
Bağrımı taşla döğüşlerimi anlayın
O kadını nasıl sevmeyeyim
Güldü
Gül sevgiyi öğretti sevgisi bu ibrahime...

O kadını nasıl sevmeyeyim
Saçlarının sıyahlığında geceler dinlenir

Mecnuna ve bana ağlansın
Kapandı vuslat kapısı... ah
İbrahim olana tek gerek Allah
Meylasını arayan mecnunum ben bu çölde

Gülüşü güldü güneşti
Unutulmasın o
Güneşler batsın

Unutmayacağım o kadını
Kadın bir elmanın yarısı...
Kadın gök kuşağının sarısı...

O kadının ceylan bakışları çöllere düşürür
O kadının şirin dili dağları deldirir...

O kadını nasıl sevmeyeyim
Köprü olmuş cennetime

Kapandı vuslat kapısı
Ağlayışlarıma hak verin

Açılmadı vuslatın kapısı
Açılsın bana cennet kapısı
Açılır bana cennet kapısı

Şansıma tüküreyim
Her yeni gün bir adım daha yaklaştırırken beni ünlemsiz mezara
Açar solar mıydı gül anlasaydı beni
Gül solsun o solmasın...

Mecnuna ve bana ağlansın
Ben ferhattan da bahtsızım...
Çıktı karşıma
Hasreti tattırdı
Ağlayın bana
Anlayın beni
Ferhata kat kat ağlayan bana ağla...
Mecnuna ve bana ağlansın